cultuur

Wat krijg je als je twee satirici loslaat op het zwartepietendebat?

Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan. Hij brengt ons Sint-Nicolaas en ieder jaar hetzelfde zwartepietendebat. Gonzalo Fernandez en Ashar Medina, de Nederlandse bedenkers van de satirische antiheld 'Neukpiet', vinden het welletjes.

Ik doorleefde een pandemie en ik neem mee...

De spreekbuis: een verhaal in zijn eenvoud, een gedachte in chaos, een beeld dat meer dan duizend woorden zegt of een verloren rode draad van een vertelsel, gebracht op papier.

Leven is raven: maar leeft de rave-scene nog?

Parelend zweet, euforie, overvolle trappen met rokers en sterrenstaarders, tinnitusvrees na keihard gestamp in het schoonste hoekje van het nachtleven. Velen zouden zich nu keihard willen smijten in zulke nachten, maar hoe overleven de diehard ravers een leven zonder raven?

Een leven als mushamuka

Kris Berwouts mag zich na meer dan dertig jaar activiteiten in Midden-Afrika met recht en rede een expert noemen. In zijn nieuwe boek, 'Mijn leven als mushamuka', neemt hij ons mee op een reis doorheen de geschiedenis van Congo, Rwanda en Burundi.

Kruip eens in mijn huid

"Radio maken is veel meer dan plaatjes aankondigen"

De laatste uren voor middernacht worden de plaatjes bij Qmusic uitgekozen door de pas afgestudeerde Jana De Wilde. De luisteraars van Studio Brussel vullen diezelfde uren met masterstudent Sander Vandenhende. Een fijn gesprek met twee getalenteerde UGent’ers.

Portfolio: The Inflatable Balloon

Elke week biedt Portfolio een platform aan een kunststudent of artiest om hun werk met de buitenwereld te delen.

Film Fest Gent: Never Rarely Sometimes Always

Een titel die doet fronsen, maar pijnlijk passend klinkt bij het nieuwe drama van Eliza Hittman, en vooral bij de scène waar hij uit voortkomt. Dit hartverscheurende portret van een ongewenst zwangere tiener laat niemand onberoerd.

Tour Illegal Gent

Schamper stuurde twee fotografen op de 'Tour Illegal' van Wallin' om de wondere wereld van de legale en iets minder legale muurkunsten te ontdekken.

Portfolio: Loes Vanneste

Elke week biedt Portfolio een platform aan een kunststudent of artiest om hun werk voor de eerste keer met de buitenwereld te delen.

Van multicultuur naar superdiversiteit

VOEM (Vereniging voor Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims) vierde vorig jaar haar dertigste verjaardag. Voor deze gelegenheid brachten ze een boek uit waarin ze terugblikken op de Belgische migratiegeschiedenis van de afgelopen decennia.

Waarom intellectuelen geen Pokémon zijn

Niet ieder opiniestuk hoeft de intentie te hebben een revolutie te veroorzaken. Af en toe heeft het juist een heel specifiek en banaal doel, zoals enkele overenthousiaste studenten overtuigen om op een minder irritante wijze te discussiëren.

Recensie: The Twentieth Century

Een surrealistische kijk op de langstzittende eerste minister van Canada, maar ook een satirische analyse van de Canadese identiteit. Geniaal of toch iets te niche voor de gemiddelde kijker?

Kaalhoofdigheid en boze dromen

Recensie: Isadora's children

'Isadora's Children' fluistert je stil toe hoe een kwetsbaar lijf toch maar blijft dansen. Een verstilde, introspectieve film, die voor de ene wellicht net té zacht praat. Maar voor liefhebbers van de witruimte tussen geroep, is deze film een fijne verrassing.

Recensie: Ghosts

In 'Ghosts' krijg je een dag uit het alledaagse leven van mensen in Istanbul. Verschillende figuren met veel verhalen, die allemaal een weg voor zichzelf proberen te vinden in het nieuwe oerconservatieve Turkije.

Recensie: Delphine et Carole, insoumuses

'Delphine & Carole' is een ketting aan fragmenten, een losgeslagen camera die in het Frankrijk van soixante-dix het patriarchaat neerknalt. Een documentaire waar de crème de la crème van het Franse naoorlogs feminisme verschijnt, en revolutie loert achter elke shot.

Recensie: I Care a Lot

Een film over zeer serieuze onderwerpen hoeft op zich niet somber te zijn. Het levende bewijs daarvan vind je in 'I Care a Lot' waarin met vuurwerk een wanhopig verhaal verteld wordt over het uit de hand gelopen kapitalisme.

Recensie: Ein Fisch, der auf dem Rücken schwimmt

In deze film krijgen we een intens en gedetailleerd portret dat probeert om te gaan met verlies en nieuwe liefde. Het is zeker geen film om rustig popcorn bij te eten, maar een aanrader voor de kijker die graag lang op een film blijft kauwen.

Recensie: My Salinger Year

'My Salinger Year' is zo een film die schreeuwt om popcorn. Tegen het einde van je popcorndoos wéét je hoe het gaat aflopen, maar je blijft zitten, opgezogen door die afgebakende, geromantiseerde wereld die zich kabbelend afspeelt op groot scherm.

Zoekveld