Onlangs mocht ik me onderdompelen in een filmmarathon van kinderfilms. En wat blijkt? Ze blijven steengoed, maar zijn tegelijk veel meer doordrenkt door politiek dan ik dacht. Kan kindermedia het aangewezen middel zijn om ingewikkelde thema's betekenisvol bloot te leggen?
Alternatief spelle in het nederlants is een enegsins vuroudurde praktijk. Waarom staan we zo vijandech tegenover verniewing?
Herinner je je 13 oktober nog? Dat moment waarop je met een rood potloodje in je hand in het stemhokje stond. Of misschien zat je onderuitgezakt in de zetel, terwijl de televisie ruiste en het weer buiten weinig reden gaf om op te staan.
Ik kreeg van mijn opleiding de kans om een semester lang op vakantie te gaan. Nu is het een deel van mijn persoonlijkheid, waarover ik uren de gekste verhalen kan vertellen. Hier hoop ik jullie vooral te overtuigen om op Erasmus te gaan.
Elk tijdperk kent zijn magnum opus: 'Hamlet' van Shakespeare, 'De Republiek' van Plato en 'Ninjago: Masters of Spinjitzu' van LEGO. Waarom blijft die kinderserie dertien jaar na haar uitzending nog zo geliefd?
In de schijnbaar alledaagse momenten schuilt een schoonheid die vaak onopgemerkt blijft. Dit mag dan wel klinken als een cliché, de boodschap blijft relevant. Laten we samen de mensheid koesteren, zolang we onder de mensen zijn.
Een simpele groene noot die je maar al te vaak links laat liggen. Is de onderwaardering gegrond? Of is er sprake van algemene dwaling van de samenleving omdat wij die mystieke boodschapper van de Oriënt niet naar waarde kunnen schatten?
Introverten. Nee, ze zijn niet gesloten en afstandelijk. Verlegen allerminst. Wel voelen ze zich vaak misbegrepen, en dat in een wereld op maat van extraverten. Hoe ik dat weet? Omdat ik zelf ook introvert ben.
Koffie is vandaag even verfijnd als de hipsterlifestyle zelf. Toch draait het bij koffie niet om de finesse, wel om het wachten. Laat die dure bonen en dat plantaardige schuim voor wat ze zijn; hou het bij tien minuten tijd en een tas vol zwart geluk.
We hebben allemaal wel iets dat ons blij maakt wanneer we na een vermoeiende week op kot thuiskomen. Bij mij was dat mijn beste vriend. Die met vier poten, de liefste snoet, flapperende oren en een zachte gouden vacht.
Strips worden de negende kunst genoemd, en onterecht is dat absoluut niet. Voor mij zijn ze een warm, nostalgisch bad in strookvorm.
Dit is een ode aan mama en moeke. De twee personen die van vier muren en een dak de warmste thuis maken die ik me kan voorstellen.
Voor sommigen is het 'the stairway to Overpoort', voor anderen een saai, fauna- en floraloos plein. Voor mij is het Sint-Pietersplein een plek van warme herinneringen, kennismakingen en een beetje thuis.
Sommige dagen blijven je hele leven bij: je eerste herinnering, je eerste kus, je achttiende verjaardag ... maar ook de eerste schooldag verdient een podiumplaats tussen deze hoogdagen.
Kinderen zijn bang van monsters, bij mensen op leeftijd breekt het angstzweet uit tijdens het wachten aan de kassa en rechtenstudenten krijgen het doodsbenauwd van de Blandijn. Iedereen heeft angsten. Dat is normaal.
In een wereld waarin alles perfect moet zijn, voelt alles dat minder is als verdrinken. Niet dat ik dit probleem ga oplossen, maar laat ons niet vergeten dat er ook nog een grote grijze zone zit tussen perfect en barslecht.
De volkswijsheid mag dan wel luiden 'de hond is de mens zijn beste vriend', toch kan ik je verzekeren dat dat niet geldt voor ieder kind. Mijn hondje kwam namelijk in de vorm van een knuffelbeest. En van hem… hou ik het allermeest.
Harry Potter doet je dagdromen van magische wezens en vliegende bezems. Je foetert op je dreuzelbestaan en betreurt dat magie niet echt bestaat. Maar toch valt er echte magie terug te vinden! De magie van vertalen, met dank aan Wiebe Buddingh'.
Ik vond de serie wel beter. Wacht, wat? Nee, niet het antwoord dat ik meteen van mezelf had verwacht. Toch wist de dramareeks 'Normal People', gebaseerd op het gelijknamige boek van Sally Rooney, deze verrassende vaststelling uit te lokken.
De handtas is gemaakt om de vrouw zwakker te maken. Het is immers niet ideaal om dingen te dragen of te lopen of te vechten met een bengelend schoudertasje. Daarom is het belangrijk dat de essentiële zaken op het lichaam kunnen gedragen worden.
