De volkswijsheid mag dan wel luiden 'de hond is de mens zijn beste vriend', toch kan ik je verzekeren dat dat niet geldt voor ieder kind. Mijn hondje kwam namelijk in de vorm van een knuffelbeest. En van hem… hou ik het allermeest.
Lieve Foemp, al trouw aan mijn zijde vanaf de allereerste dag
Jij was getuige van mijn eerste tranen, stapjes en eerste lach
Ik was piepklein en jij gigantisch groot
Maar ik voelde me zo veilig in alle warmte die jij me bood
Zonder troostende woorden of strelende hand
Gleed ik elke nacht in je armen richting dromenland
We speelden, giechelden en hadden ongelooflijk veel plezier
Voor mij was je zo veel meer dan enkel een knuffeldier
Je kende al mijn geheimen, hoe diep en donker ze ook waren
Maar je zei nooit iets terug, je bleef gewoon staren
Samen beleefden we de meest gekke avonturen
De fantasiebron was onuitputtelijk, dus de nachten bleven duren
Wilde ik wel cool zijn als ik jou moest verliezen?
Je zat altijd knus in een hoekje van mijn bed, helemaal op je gemak
Toe te kijken hoe ik soms stiekem mijn Nintendo in mijn boekentas stak
In mijn fort van kussens en met mijn pyjama aan
Vertelde ik je in geuren en kleuren hoe mijn dag was gegaan
Mijn vriendjes op school werden langzaam volwassen
En zeiden dat knuffels niet bij coole kinderen passen
Het maakte me triest want ik wilde niet kiezen
Wilde ik wel cool zijn als ik jou moest verliezen?
Ik ben er nog steeds rotsvast van overtuigd dat knuffels kunnen spreken
Maar dat wij het gewoon niet mogen horen en dat ze het daarom weg moeten steken
Af en toe sloop ik zachtjes van de trap om daarna stilletjes mijn kamer weer binnen te stappen
In de hoop dat ik daar een stelletje pratende knuffels zou betrappen
Mensen kunnen gemeen zijn, of aardig of te luid of te stil
Terwijl ik soms eigenlijk gewoon graag een knuffel wil
De meerderheid heeft − hoop ik − het beste met je voor
Maar iedereen heeft wel eigen problemen dus wat als ik hen stoor
Dan verkies ik het om gezellig en warm onder mijn dons te kruipen
En met Foemp veilig en wel geklemd tussen mijn armen de dromen zachtjes te laten binnensluipen
Nu ben ik twintig jaar en mijn beste vriend
Is nog steeds dezelfde als die van mij als kind
Ik heb knuffels op kot en ik zeg het zonder gêne
Jouw bed is veel minder gezellig dan het mijne

Reactie toevoegen