Ode aan het knuffelbeest

De volkswijsheid mag dan wel luiden 'de hond is de mens zijn beste vriend', toch kan ik je verzekeren dat dat niet geldt voor ieder kind. Mijn hondje kwam namelijk in de vorm van een knuffelbeest. En van hem… hou ik het allermeest. 

Lieve Foemp, al trouw aan mijn zijde vanaf de allereerste dag

Jij was getuige van mijn eerste tranen, stapjes en eerste lach

Ik was piepklein en jij gigantisch groot

Maar ik voelde me zo veilig in alle warmte die jij me bood

Zonder troostende woorden of strelende hand

Gleed ik elke nacht in je armen richting dromenland

We speelden, giechelden en hadden ongelooflijk veel plezier

Voor mij was je zo veel meer dan enkel een knuffeldier

Je kende al mijn geheimen, hoe diep en donker ze ook waren

Maar je zei nooit iets terug, je bleef gewoon staren

Samen beleefden we de meest gekke avonturen

De fantasiebron was onuitputtelijk, dus de nachten bleven duren

Wilde ik wel cool zijn als ik jou moest verliezen?

Je zat altijd knus in een hoekje van mijn bed, helemaal op je gemak

Toe te kijken hoe ik soms stiekem mijn Nintendo in mijn boekentas stak

In mijn fort van kussens en met mijn pyjama aan

Vertelde ik je in geuren en kleuren hoe mijn dag was gegaan

Mijn vriendjes op school werden langzaam volwassen

En zeiden dat knuffels niet bij coole kinderen passen

Het maakte me triest want ik wilde niet kiezen

Wilde ik wel cool zijn als ik jou moest verliezen?

Ik ben er nog steeds rotsvast van overtuigd dat knuffels kunnen spreken

Maar dat wij het gewoon niet mogen horen en dat ze het daarom weg moeten steken

Af en toe sloop ik zachtjes van de trap om daarna stilletjes mijn kamer weer binnen te stappen

In de hoop dat ik daar een stelletje pratende knuffels zou betrappen

Mensen kunnen gemeen zijn, of aardig of te luid of te stil

Terwijl ik soms eigenlijk gewoon graag een knuffel wil

De meerderheid heeft − hoop ik − het beste met je voor

Maar iedereen heeft wel eigen problemen dus wat als ik hen stoor

Dan verkies ik het om gezellig en warm onder mijn dons te kruipen

En met Foemp veilig en wel geklemd tussen mijn armen de dromen zachtjes te laten binnensluipen

Nu ben ik twintig jaar en mijn beste vriend

Is nog steeds dezelfde als die van mij als kind

Ik heb knuffels op kot en ik zeg het zonder gêne

Jouw bed is veel minder gezellig dan het mijne

0
Gemiddeld: 5 (3 stemmen)

Reactie toevoegen