Is de kotbelasting een onschuldige, rechtvaardige taks? De stad probeert ons te overtuigen van wel. Ik merk echter op campus dat deze kotbelasting de druppel is voor veel studenten. Dit is geen onschuldige, rechtvaardige taks, maar voor veel studenten eerder een reden om te moeten stoppen met studeren. Uit alle hoeken wordt de toegankelijkheid van het hoger onderwijs aangevallen, en nu doet Stad Gent daar schaamteloos aan mee.
Halloween, Allerheiligen en Allerzielen kloppen weer aan: drie dagen die, hoe verschillend ook, éénzelfde schaduw delen: de dood. Twee, misschien drie dagen per jaar richten we onze aandacht op wie er niet meer is. Althans, dat denken we.
Misschien heb je ooit al eens van terfs gehoord, of misschien ben je niet chronisch online. Terfs: Wie zijn ze? Wat drijft hen? En waarom zijn ze zo fucking kut?
Als pol&soc'er had ik het privilege om gesprekken te voeren met mijn medestudenten over ons veiligheidsgevoel op campus. Elke prof werd plots verdacht. De angst dat je promotor je zomaar ineens zou kunnen bespringen, zit er goed in.
"We bevinden ons in het jaar 2025 na Christus. Heel Vlaanderen is bezet door dwazen … Heel Vlaanderen? Nee! Een door progressieven bewoond dorpje blijft moedig weerstand bieden aan de overheersers."
Vorige week liep ik over de Vrijdagmarkt. Een prachtige avondgloed overviel ‘Ons Huis’, het kantoor van de socialistische vakbond. De gevel van het gebouw schreeuwde "Werklieden aller landen, vereenigt u" in mijn gezicht. Ik kon er onmogelijk aan weerstaan: de syndicalist in mij kwam naar boven.
De afgelopen weken word je ermee om de oren geslagen: iedereen lijkt te staken. Dat stoort mij niet. Wat mij wél stoort: de klagers.
Neutraliteit kan een belangrijke eigenschap zijn, maar kan soms ook kwaadaardigheden in de hand werken.
Er is iets mis op de Gentse kotenmarkt. De laatste tijd is het één en al luxekoten wat de klok slaat in de media, maar nog geen jaar geleden draaide de mediamolen rond de prijzen van koten.
In deze rubriek stellen we proffen open vragen, waarop ze frank en vrij mogen antwoorden. We interviewden John Lievens, professor statistiek en demografie aan de UGent, over de toegankelijkheid van universitair onderwijs.
In twee drukbesproken YouTubevideo's spuwt Acid zijn gal over de Reuzegommers, maar ook over de traditionele media. Bij hen viel er, naast terechte kritiek, vooral onbegrip te bespeuren. Beide partijen gaan op een andere manier in de fout. "Soms wordt de sfeer zelfs openlijk samenzweerderig."
Het sociaal conflict over de besparingsplannen aan UGent is nog niet gaan liggen, of de volgende mediastorm kondigt zich aan. Deze keer (opnieuw) over grensoverschrijdend gedrag. Schandaal na schandaal treft onze universiteit, en haar studenten moeten dat maar aanzien.
Van vage coronamails tot vage bedreigingen jegens UGent-jobs. Ondanks al die middelen voor communicatiecampagnes lijkt echte transparantie en doordachte communicatie keer op keer een struikelblok voor UGent.
Er zijn twee constanten in het leven: de lichtsnelheid, en de frustraties van educatieve masterstudenten. Vrees niet, voor een keer komt er weinig geneut over de drukte of planlast. Want dat is niet het enige probleem.
De ene cynische opmerking na de andere uit je mond laten rollen doet je misschien cool, edgy en alwetend voelen. Het is echter niets minder dan een slecht werkend verdedigingsmechanisme tegen angst en onzekerheid.
