Tom Antonissen

Verscholen in een mengelmoes van stad en mens, zijn ze met veel: de gemeenschappen in Gent. Zonder verstarde begripsdefinities of hoogdravende identiteitsvragen wagen we hier een poging om hun een gezicht te geven.

Gent is sinds kort een concertorganisator rijker. Onder de naam Kontzert. halen Thibault Vanderdonckt en Simon Lamont vooral onderbelicht muzikaal talent naar de Charlatan. Hun formule lijkt alvast aan te slaan. “Zelfs mijn ouders hebben zoiets van: dude, kálm.”

41 jaar en een resem abstracte schilderijen later stelt Gerhard Richter zijn oeuvre voor een tweede keer in België tentoon. Binnen het veelzijdige, maar coherente geheel van zijn kunst mocht het S.M.A.K. zijn acht recentste werken onthullen.

Met ‘Rabot’ schetst Christina Vandekerckhove een rauw en tegelijkertijd aandoenlijk beeld van het leven in de beruchte woontorens in de Rabotwijk. Net op tijd, want binnenkort gaat ook de laatste blok tegen de vlakte.

Gewapend met een plaat waar ze vier jaar aan werkten, sloot Freaky Age hun eerste festivalzomer sinds lang af op de Student Kick Off in Gent. Dat er op het Sint-Pietersplein dus meer gitaren en minder strijkers bij te pas kwamen dan op hun vorige cd, is geen toeval.“Ik mis bands die mij bij mijn kloten pakken.”  

Het programmaboekje waarschuwde ons op voorhand de oordoppen niet thuis te vergeten, want de vrijdag van Boomtown 2017 beloofde hard te worden. Een waarschuwing die niet gelogen bleek.

De derde dag van Gent Jazz beloofde op papier er één voor de echte liefhebbers van het genre te worden. Met programmaties als Mccoy Tyner en Wayne Shorter Quartet strikte de organisatie alvast twee monumenten. Wij gingen eens kijken of de Bijlokesite ’s avonds dan ook dezelfde sfeer wist op te roepen als een bruin, intiem jazzcafé uit de jaren 60.

Ook dit jaar strijkt het vijfdaagse Boomtown tijdens de Gentse Feesten neer op en rond de Kouter. De affiche van het stadsfestival is nog verre van volledig, maar de voorbije maanden liet de organisatie wel al enkele mooie namen op ons los. We belichten er hier, ter uwer gemak, alvast drie.

"Weggaan, weggaan, weggaan." Kader Abdolah herhaalt het thema van zijn lezing tot het bij elke aanwezige in het Museum voor Schone Kunsten is binnengedrongen. De Iraans-Nederlandse schrijver spreekt uit ondervinding. Al doet hij zijn levensverhaal vaak een stuk luchtiger uitschijnen dan de werkelijkheid.