Het uitverkoren gerecht van de editie is de witte vis à la meunière. Het klinkt als een zeer gesofisticeerd gerecht, maar loont het de moeite? De presentatie is al niet slecht: de vis ligt centraal, overgoten met frietsaus en met een zee aan groentjes in het zuidoosten en bergen aan puree in het westen. Vanwege een culinaire aardverschuiving lagen de elementen helaas door elkaar. Bij nader inzien was dit een teken van universum dat dit de juiste manier is om het gerecht te consumeren.
De puree had een sterke smaak, wat een aangename verassing is omdat dat niet altijd over puree gezegd kan worden. De groentjes waren echter het equivalent van water drinken op restaurant. De vis was me ook bijna ontglipt, maar ik kon hem nog net aan de haak slaan. De vis à la meunière had een redelijk zachte smaak, maar de frietsaus maakte het wel een banger. Is deze restokost voor herhaling vatbaar? Zeker, het is een stevige keuze waarmee je niet bot vangt.
Reactie toevoegen