Met hun serie 'Putain' bewijzen de makers dat televisiedrama's evenveel diepgang en artistieke waarde kunnen hebben als klassieke literatuur of theater.
De schrijvers van de Brusselse dramareeks 'Putain' Frederik Willem Daem, Deben Van Dam en Nadège Bibo-Tansia zijn bekroond met de Hustinx Prijs voor Dramaschrijvers 2025. Hun rauwe, ontroerende portret van Brusselse jongeren weet door zijn ongefilterde echtheid en gelaagde personages een snaar te raken die zelden zo trilt in het Vlaamse televisielandschap.
De prijs, vernoemd naar de Maastrichtse industrieel Edmond Hustinx, werd in het leven geroepen om uitzonderlijk artistiek talent binnen de kunsten en wetenschappen te vieren. Sinds de oprichting van de Hustinx Stichting in 1961 bekroont ze om de twee jaar makers die uitblinken in toneel, radio of televisiedrama met niet alleen lof, maar ook financiële steun. De officiële uitreiking vindt plaats op 29 november in Maastricht.
Het is bijzonder dat 'Putain' deze eer te beurt valt. De Hustinx Prijs ging traditioneel naar literaire en theatrale grootheden: namen als Hugo Claus en Annie M.G. Schmidt sieren de lijst van eerdere laureaten. Dat nu een hedendaagse televisiereeks in dat rijtje wordt opgenomen, markeert een eerder zeldzaam moment waarop het scherm de pen ontmoet: een erkenning dat ook televisiedrama tot de hoogste regionen van kunst kan behoren.
De bekroning is bovendien een signaal dat de grenzen van wat 'waardige kunst' heet, verschuiven. Waar televisiedrama lange tijd werd weggezet als vluchtig vermaak, bewijst 'Putain' dat kwaliteit net ontstaat wanneer makers durven breken met conventies en de leefwereld van jongeren serieus nemen. Die shift, gesteund door een prijs met zo'n historisch gewicht, kan een blijvende impact hebben op hoe instellingen, jury's en het bredere publiek kijken naar nieuwe vormen van storytelling.
'Putain' toont aan dat televisiedrama's net zo poëtisch en oprecht kunnen zijn als theater en dat een categorie of doelpubliek losstaat van het intellectuele gehalte
Wat in de coronaperiode ontstond als een terloops idee van Zwangere Guy, alias Gorik van Oudheusden, werd door jeugdvriend Frederik Willem Daem, regisseur Deben Van Dam en scenariste Nadège Bibo-Tansia omgezet in een authentieke weerspiegeling van de Brusselse diversiteit. Door acteurs op straat te zoeken, verschillende delen van de stad te filmen en meerdere talen te gebruiken slaagden ze erin Brussel te personifiëren.
Deze erkenning is niet enkel een prachtprestatie voor de serie, maar ook een mooi opstapje voor jonge makers en studenten die zich eindelijk gerepresenteerd zien in prestigieuze prijzen. 'Putain' is het bewijs dat televisiedrama's net zo poëtisch en oprecht kunnen zijn als theater en dat een categorie of doelpubliek losstaat van het intellectuele gehalte.
Reactie toevoegen