De verrijzenis van de CDS

De Christendemocratische Studenten (CDS) maakt haar comeback aan de UGent. De kring, die vroeger door een gebrek aan leden ophield te bestaan, wil opnieuw een plek creëren voor studenten die zich niet thuis voelen aan de uiteinden van het politieke spectrum.

Volgens Angelo Kasmi en Wubbe Van Hoey heerst er vandaag te veel polarisatie onder studentenverenigingen. "Verenigingen als COMAC en KVHV groeien sterk, maar een ideologisch alternatief in het centrum ontbreekt" aldus CDS. CDS wil die leegte opvullen door de waarden van de christendemocratie opnieuw naar voren te brengen, zonder daarbij nadruk te leggen op religie. De vereniging wil studenten een stem geven die niet alleen links of rechts zijn, maar die zich richt op gemeenschapszin, solidariteit en personalisme.

"We zijn geen kerkfabriek" - Angelo en Wubbe

Hoewel de vereniging voortkomt uit de christendemocratische traditie, benadrukken de oprichters dat CDS niet expliciet religieus is. "We zijn geen kerkfabriek" stellen ze.  CDS vermeldt ook nog dat "Je geen christen hoeft te zijn om je bij ons aan te sluiten. Onze waarden, zoals solidariteit en naastenliefde, vind je ook buiten de religie terug." Sommigen binnen de vereniging zouden zelfs vinden dat de C uit de naam mag verdwijnen. Het idee is dat de nadruk ligt op de ideologische principes van de christendemocratie, zoals ontstaan vanuit arbeidersbewegingen en maatschappelijke betrokkenheid, in plaats van religieuze overtuiging.

Ideologisch ziet CDS zichzelf als vernieuwend binnen de christendemocratische stroming. Ze willen afstand nemen van het conservatisme waarmee CD&V soms wordt geassocieerd en zich openstellen voor meer progressieve standpunten, onder meer op ethische en ecologische thema's. Zo vinden de studenten dat het rentmeesterschap (het zorgvuldig omgaan met de aarde en het milieu) een belangrijkere plaats verdient binnen hun visie. Daarnaast benadrukken ze dat het individu centraal staat, maar altijd in verbinding met anderen: persoonlijke ontplooiing gaat hand in hand met gemeenschapszin.

De vereniging is voorlopig nog niet officieel erkend door de UGent. Voor die erkenning moet CDS tien activiteiten organiseren binnen één academiejaar. Dat is een uitdaging: "Zonder erkenning kunnen we geen lokalen reserveren of subsidies krijgen. Gelukkig hebben we nog een kleine spaarpot van de oude CDS", zeggen de oprichters.

Toch kijkt de vereniging positief naar de toekomst. Met lezingen, caféavonden en een geplande kroegentocht met politici wil CDS nieuwe leden aantrekken en een laagdrempelige manier bieden om kennis te maken met de ideologie. De nadruk ligt op menselijke verbinding en het verlagen van de afstand tussen studenten en politiek. "We willen tonen dat politiek niet enkel draait om partijbelangen, maar ook om mensen. Niemand leeft voor zichzelf alleen"

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen