Professionele bullshitafweerders: de nieuwe GSR-voorzitters

Hoe zijn jullie voorzitter en vicevoorzitter van de GSR geworden?

Emiel Verbeeren: "Na de interne GSR-verkiezingen hadden we in het bestuur vijf mensen en drie beleidsverantwoordelijken, maar nog geen voorzitter en vicevoorzitter."

Kylian Schalembier: "Uiteindelijk kwamen we tot de informele consensus dat het niet zou lukken zonder voorzitter en vicevoorzitter. Er werd toen al snel naar Emiel gekeken, ik wilde hem daar ook in bijstaan als vicevoorzitter. De werklast maakt het soms heel moeilijk om mensen te vinden voor die positie. Als je geen voorzitter vindt, worden mensen ook een beetje bang om bestuurder te worden. En als je niemand vindt om bestuurder te worden, denken mensen dat de voorzitter het wel allemaal alleen zal moeten doen. Het is een heel enge sprong om te maken. Zeker als je weet dat voorzitter zijn zo veel werk is."

Emiel: "Je wil ook gewoon de zekerheid hebben dat er een functionerend team is en dat je het inhoudelijke werk van je bestuursfunctie kan uitoefenen. Daar zijn bestuurders, een vicevoorzitter en een voorzitter essentieel bij."

"Je kan soms heel veel werk in iets stoppen en het gevoel hebben dat je tegen een muur aan het praten bent" - Kylian

Welke drempels zijn er om een stuverengagement op te nemen?

Emiel: "Vaak zijn dat heel concrete zaken. Dat gaat bijvoorbeeld over iemand die op Erasmus gaat voor een semester. Daarnaast speelt ook gewoon de totale werklast mee. Van GSR-bestuurders wordt al snel een tiental uren aan werk verwacht. Dat fluctueert natuurlijk ook van week tot week, dus soms kan het héél druk worden, vooral wanneer drukke momenten voor school en de GSR samenvallen."

Kylian: "Ik denk dat mensen ook vaak afhaken omdat ze het gevoel hebben dat ze heel veel moeite doen voor heel weinig verandering. Je kan soms veel werk in iets stoppen en het gevoel hebben dat je tegen een muur aan het praten bent. Vooral op centraal niveau (Raad van Bestuur en Sociale Raad, red.) is dat het geval. Daar worden studenten aan tafel wel behandeld als gelijken, maar ze hebben vaak minder achtergrondkennis. Je bent als student minder ingewerkt in het beleid van de UGent, maar er wordt wel van je verwacht dat je mee onderhandelt alsof je dezelfde kennis hebt. Het is als student moeilijker daar nuttige input te geven, in tegenstelling tot het facultair niveau."

Is er door die hoge werklast geen 'ontbrekende' vertegenwoordiging van werkstudenten, pendelstudenten, studenten die achterlopen met hun studies of studenten uit lastige sociale situaties?

Emiel: "Ik zou zeggen dat de meeste studentenvertegenwoordigers daar wel echt oog voor hebben, maar ze zijn natuurlijk vaak geen ervaringsdeskundigen. Dus dat is misschien wel een deel dat we verliezen in die vertegenwoordiging."

Kylian: "Ik denk dat er geen probleem is met de vertegenwoordiging van studenten die achterlopen, want er zijn gewoon veel studenten die hun studies verzaken door studentenvertegenwoordiger te zijn, of die ook al voor hun mandaat geen optimale studenten waren."

"De grote dingen, die gebeuren niet zomaar" - Kylian

Kylian: "Iets wat ook al meerdere keren is opgemerkt, is dat er zelden iemand in ons bestuur zit die niet blank is. Je kan wel praten met die mensen, maar ik zou graag willen dat je ze er direct bij kunt betrekken en dat je die input dan ook direct hebt."

Wat zou de impact op de studenten aan de UGent zijn als er geen stuvers meer waren?

Kylian: "In het begin zou je het niet merken. Heel veel van wat studentenvertegenwoordigers doen − en dat is een beetje lullig − komt neer op voorstellen afschieten die bullshit zijn. De UGent wilde bijvoorbeeld op een bepaald moment gewoon verbieden dat studenten gratis samenvattingen deelden met elkaar. Studentenvertegenwoordigers hebben er heel hard voor gevochten om dat niet te laten gebeuren. Het management zegt wel dat ze bezig zijn met de bezorgdheden van de studenten en ik geloof wel dat ze de waarheid spreken. Het is moeilijk om rekening te houden met alle bezorgdheden van mensen als die mensen er zelf niet bij zijn."

Emiel: "Ja, ze hebben ook altijd wel de studenten in hun achterhoofd, maar je ziet dat ze niet altijd goed weten wat er onder hen leeft. Gelukkig zijn er dan toch studenten op die vergaderingen aanwezig die kunnen zeggen: 'Dit is eigenlijk niet goed'."

Kylian: "En dat is niet zo sexy, want uiteindelijk wist niemand dat die beslissing überhaupt in the making was."

Emiel: "Maarten Boudry zou spreken van de 'preventieparadox'."

Willen jullie nog iets kwijt?

Emiel: "Uiteraard zijn er ook positieve zaken aan studentenvertegenwoordiging. De GSR is meestal een leuke en gezellige groep mensen. Veel studentenvertegenwoordigers blijven ook voor het sociale aspect."

Kylian: "Iedereen die maatschappelijk geïnteresseerd is, kan altijd iets vinden aan de universiteit waar je iets kan betekenen voor andere studenten. Je zal zeker ook je ding vinden bij de GSR."

Emiel: "Je leert ook echt hoe de UGent functioneert en waarom er beslissingen gemaakt worden."

Kylian: "Voor elke beslissing die naar buiten komt, zijn er immers tientallen uren vergaderd. De grote dingen, die gebeuren niet zomaar."