De UGent-restobroodjes, gerangschikt

Een wijs persoon in de cafetaria van de Blandijn zei ooit: "Ik kan niet kiezen." Misschien dat het eerder een twijfelende student was dan een daadwerkelijk verstandig persoon, maar we kunnen het deze niet kwalijk nemen. Er is simpelweg (te) veel keuze. Om het iets makkelijker te maken, geven we daarom onze mening zoals menig bord spaghetti in de Brug: ongezouten. Hierbij echter een kleine disclaimer: ook wij kunnen maar zoveel broodjes in een week eten. Als je favoriete broodje er niet bijstaat, verkondig dit dan luidop op de plaats waar je dit leest. Bonuspunten indien dit een aula is.

Broodje préparé

Het broodje préparé is het ultieme Brugbroodje. Het combineert de twee kernwaarden waar het studentenrestaurant tegenwoordig voor staat: een acceptabele prijs en de afwezigheid van smaak. Wie voor niet al te veel geld iets met enige voedingswaarde achter de kiezen wil stoppen, kan zich voeden met het broodje préparé. Wie iets hoger mikt, is er met het broodje evenwel aan voor de moeite. Na ongeveer drie happen begint het broodje bovendien ietwat zompig te worden. Geen probleem voor wie het binnen de twee minuten naar binnen speelt, wel voor wie er een gezellige middag met vrienden van wou maken.

Iets anders, dat vertaalt zich in een smos met cocktailsaus en augurken

Broodje maison

Niets schreeuwt zo hard onterechte zelfzekerheid als het opnemen van een 'broodje maison' op de menukaart. Want tenzij de universiteit een ondergrondse cocktailpoel heeft die niemand kent, staat de 'maison' gewoon voor 'ne keer iet anders'. En iets anders, dat vertaalt zich in een smos met cocktailsaus en augurken. Maar het mag gezegd worden: de combinatie van zoet en zuur doet dit broodje alle eer aan. 

Broodje zalm met kruidenkaas

De bourgeois van de UGent-broodjes, en niet verbazingwekkend dus het duurste broodje op de lijst. Maar respect voor UGent: probeer maar eens een broodje onder de vier euro te vinden in het centrum. Niet alleen de selectie van het beleg is decadent, ook de hoeveelheid romige fraîcheur. Een niet-alledaagse keuze, maar uiteindelijk wel een manier om aan te geven dat je een rechtenstudent bent zonder een dikke nek te tonen.

Broodje caesar

Jammer genoeg heeft het broodje caesar een fall from grace gemaakt sinds vorig jaar. Het had de perfecte balans tussen kip, caesardressing, parmezaanse kaas, croutons en die lichte kick, maar nu is het slechts een schim van wat het toen was. Dit broodje duurt ook wel even om binnen te spelen omdat je je na elke twee happen afvraagt waarom er nu toch zo'n hallucinante hoeveelheid gekookte kip op je broodje ligt! Mij rest er enkel nog deze kreet van verraad: "Et tu, Caesare?"

Broodje brie

To brie or not to brie, een vraag die zich naar voren wurmt wanneer je staat aan te schuiven voor een broodje in de Brug. De brie is zeker van acceptabele kwaliteit, maar vooral het volgende dilemma baart me al snel zorgen: de keuze voor brie is namelijk onlosmakelijk verbonden met een gebrek aan groentjes. Nu heeft mijn mama me altijd bevolen voldoende groenten te eten, maar laat me even het volgende zeggen: de pijnboompitten en honing zorgen hier toch wel voor een heerlijk gebalanceerde invulling van deze klassieker. Helemaal niet zo slecht voor €2,80.

Broodje eiersalade van oesterzwam

The new kid on the block doet het lang niet zo slecht. Hoewel zijn naam toch nog even een enigma blijft. Wat is een ei? Wat is een oesterzwam? Leggen oesterzwammen eieren? Dit zijn de vragen die door je hoofd blijven spoken bij iedere hap. De zoete currytoetsen in combinatie met de textuur van de oesterzwam doen het broodje eerder lijken op een kipcurrycosplay. Maar dat wil zeker niet zeggen dat dit vegan broodje onder moet doen aan zijn vleesbevattende achterneef.

Voor wie nog aan het bekomen is van de stijgende prijs van de Brugspaghetti is dit the next best thing

Broodje tomaat-mozzarella

Het broodje tomaat-mozzarella blijft een klassieker van formaat. Het combineert de wereldberoemde elegantie van Italiaanse groene pesto en sappige tomaten met de trillende ervaring van dikke schijfjes mozzarella. De prijs van €3,55 is niet niks, maar voor wie nog aan het bekomen is van de stijgende prijs van de Brugspaghetti is dit the next best thing voor een imaginaire reis naar het zuiden van Italië.

Vox populi

Na grimmig debat, waarbij menige brok kip om de oren vloog, geraakte de redactie het niet eens wat nu het beste broodje was. Dit viel vanzelfsprekend enkel op te lossen met de meest democratische der oplossingen: de interne enquête. We polden naar ieders favoriete broodje, welk broodjes ze al verorberden, en of ze witte of bruine broodjes verkozen.

Het broodje tomaat-mozzarella stak als populairste broodje met kop en schouders boven de competitie uit met 25 % van de stemmen, met als gedeelde tweede plaats de broodjes toscane, caesar en wildcard groentenspread, met 12,5 %. Ook bij de broodjes die men ooit al naar binnen werkte, pronkt tomaat-mozzarella vanboven. De grote verliezers? De meeste vleesbroodjes. Hetzij dat onze redactie duurzaam, of simpelweg vrij vegetarisch is, maar kip curry, préparé en maison worden maar door een minimaal deel van de redactie binnengespeeld of geapprecieerd. Ten slotte zijn we niet alleen woke in onze artikels, maar ook in onze broodkeuze: twee derde van de redactie verkiest namelijk bruine broodjes boven witte.

Eindigen doen we met een shout-out naar het restopersoneel, dat ervoor zorgt dat al deze broodjes in de handen van de studenten terechtkomen: zonder jullie geraken we nooit aan onze goedkope lunch. We beloven dat we onze studentenkaart wat rapper zullen bovenhalen.