"Voor mij is een verhoging van het inschrijvingsgeld bespreekbaar." Zo kopte de opinie die onze rector Rik Van de Walle op 13 februari voor De Morgen schreef. In de digitale versie bleek het zelfs "wenselijk".
Het argument is eenvoudig: al jaren komt de Vlaamse overheid haar beloftes op het vlak van financiering niet na, en worden indexeringen niet volledig uitgevoerd. Met een continue stijging van studentenaantallen, en blijvende kosten wat betreft energie, maaltijdvoorzieningen, huisvesting, enzovoort, wordt de financiële situatie van UGent onhoudbaar.
De gevolgen van deze onderfinanciering zijn voelbaar. Niet op zijn minst in het feit dat UGent haar begroting eind vorig jaar goedkeurde met een tekort van 13,6 miljoen euro. Tegen 2027 zou dat oplopen naar 31 miljoen. Maar je hebt geen grote, rode negatieve getallen nodig om te zien dat de universiteit geld tekort komt. De kotencrisis zet zich ongeremd voort, met extreem hoge prijzen voor koten (die niet altijd aan de wettelijke basis voldoen) tot gevolg. Op hetzelfde moment worden de maaltijden duurder en wordt er meer en meer bespaard.
Het heeft wat weg van een maffiafilm
Zoals de "wenselijk" al connoteerde, vraagt onze rector om het door de overheid bepaalde inschrijvingsgeld te verhogen. Een beetje een vreemde eerste impuls, gegeven hoe men net het probleem beschreven heeft: Vlaanderen komt haar beloftes niet na, dus schuiven we de verantwoordelijkheid op de student af? Gelukkig laat hij die andere, weliswaar minder gewenste, optie nog open: de overheidstoelage verhogen (ofwel: de overheid doet wat ze zegt dat ze zou doen).
Het heeft wat weg van een maffiafilm. De overheid heeft het geld niet klaar om het hoger onderwijs fatsoenlijk te financieren, dus komen beide partijen overeen om het elders te gaan halen. Bovenop de al heersende besparingsmaatregelen, én de invoering van de harde knip. Ik wil niet zeggen dat het inschrijvingsgeld niet omhoog mag, maar ik weet wel dat het de studenten niet zijn die hun beloftes niet nakomt, en dat we gerust wat kritischer mogen zijn voor een overheid die, wanneer het haar uitkomt, vastgelegde financieringsmechanismen negeert.
Reactie toevoegen