SOS kotnachtmerries: "Er hingen verborgen camera's in mijn kot"

'Kotlife': de term wordt wel eens gebruikt om de gammele gezelligheid van een studentenkot te beschrijven, maar het kotentekort werkt hachelijke toestanden in de hand. "Elke nacht waarop iemand bleef slapen werd omgerekend naar de prijs van een hotelnacht, en toegevoegd aan mijn huur."

"Meerdere nachten na elkaar werd er ingebroken", vertelt Alexandra Baars (23), masterstudent moraalwetenschappen. "Steeds dezelfde man. Hij probeerde binnen te geraken in onze kamers en slaakte oerkreten op de gang. De voordeur was kapot, we konden niets doen." Alexandra zat op kot aan de boekentoren voor 380 euro per maand. Intussen is de prijs al fors gestegen. Ze legde met haar kotgenoten een klacht neer bij de politie, maar die kon weinig doen als de voordeur niet gerepareerd werd. De kotbaas dan maar. "Nooit bereikbaar. Ze stuurde dan iets als: 'Sorry, nu niet, ik ben op een cruise.' Het leek onmogelijk om die voordeur te vervangen of repareren. Vrij ironisch, want het was een familie van schrijnwerkers."

Alexandra is niet alleen; je hoort de absurdste verhalen. Het is dan ook handig om op de hoogte te zijn van je eigen rechten en de wetgeving rond koten. Een kapotte voordeur, bijvoorbeeld, is de verantwoordelijkheid van de kotbaas. Ze zijn verplicht die te repareren. Verloren kotsleutels dan weer niet: dat zijn kleine herstellingen, en moeten door de student zelf betaald worden.

Het leek onmogelijk om die voordeur te vervangen of repareren. Vrij ironisch, want het was een familie van schrijnwerkers

Gentse kotbazen moeten een conformiteitsattest bezitten: hun koten moeten voldoen aan minimumnormen voor ze verhuurd mogen worden, gaande van aantal toiletten per units, brandbeveiliging tot plafondhoogte en kameroppervlak. Toch blijkt uit cijfers van Kotatgent dat heel wat koten zonder zo'n attest verhuurd worden.

Op je strepen staan 

Als het foutloopt, is een waterdichte ontsnappingsroute bedenken een complexe klus. Zeker als je een onschuldige, goedbedoelende eerstejaarsstudent bent. "Er hingen verborgen camera's", vertelt journalistiekstudent Joram Deconinck (22). "Ik was achttien en tekende een ellenlang contract zonder het echt te lezen. Uiteraard héél dom. Volgens het contract mocht er behalve de huurders zelf niemand blijven slapen, de wc gebruiken, de douches, enzovoort. Anders werd een prijs aangerekend vergelijkbaar met één hotelnacht."

"Mijn vriendinnen bleven geregeld slapen, maar de kotbazen wisten dat iedere keer. Na een tijdje beseften we dat er camera's hingen. We werden constant gecontroleerd. Dan ben ik snel verhuisd, maar er werd me nog een gigantische som aangerekend: iedere nacht dat iemand bleef slapen werd omgerekend naar een hotelnacht, en daarbovenop kreeg ik de waarborg niet terug. Als 18-jarige durf je ook nog niet echt op je strepen te staan."

Verborgen camera's zijn natuurlijk een verhaal voor op het politiebureau, maar de huurwaarborg lijkt vaak iets onduidelijker en leidt tot veel discussies. Het contract nauwkeurig lezen is een eerste stap om latere conflicten te vermijden. Het is ook aangewezen om voor je spullen verhuist, foto's te nemen van de defecten en die op een cloud te zetten. Op de website van Stad Gent vind je voorbeelden van huurcontracten, leg je eigen contract daar eens naast. Achteraf kunnen er ook geen extra kosten aangerekend worden, zoals 'een hotelnacht'. Volgens de wetgeving zou de huurprijs van een kot alle kosten moeten omvatten, alleen water en energie kunnen achteraf aangerekend worden.

Onbereikbaar (maar stort wel de huur)

Wetten en contracten genoeg, toch lijken de kotbazen bij problemen ineens van de aardbol te verdwijnen. Bij Alexandra zat de kotbaas op een cruiseschip, bij ergotherapiestudent Marie Deprez (21) was de kotbaas gewoon niets dan een automatische e-mail. Maandenlang zaten ze zonder verwarming, was er een buitensporige muizenplaag en kwamen er random mensen – geen studenten – binnen. Ze hadden een sleutel en vroegen om hun post. "En steeds dezelfde mail: 'Beste studenten, wegens familiale omstandigheden ben ik niet bereikbaar'," vertelt Marie. "Uiteindelijk hebben mijn ouders gezegd: 'kom maar naar huis.'"

Een huurcontract stopzetten kan als de verhuurder zijn plichten niet nakomt. Normaal moet je een aangetekende brief versturen naar de verhuurder, en als daar geen reactie op komt, komt de vrederechter tussen. Maar als er geen enkele vorm van contact is met de verhuurder en er is al maanden geen verwarming, lijkt het vaak de enige optie om zo snel mogelijk je zakken te pakken.

Maandenlang zat Marie zonder verwarming, was er een buitensporige muizenplaag en kwamen er random mensen, geen studenten, binnen.

Marie: "De huurprijs was 325 euro per maand plus 70 euro extra kosten. Toen ik terug thuis ging wonen hebben we gestuurd dat we niet verder zouden betalen, omdat de omstandigheden onwettig waren. Daar kwam geen reactie op. Een jaar later kregen we plots een bericht dat we 3250 euro huurachterstand moesten storten en de waarborg van 1420 euro niet terugkregen." 

Problemen met je kot? Praat erover en informeer je! Je kunt terecht op de website van Stad Gent > Vlaams Woninghuurdecreet. Of maak een afspraak met de Studentenvereniging voor Huurgeschillen via Opkrot.be. Zij geven gratis juridisch advies. 

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen