De krochten van de Blandijn: tunnels, turbines & een sexy zwembroekmodel

De Blandijn, tempel van de progressieve roker, historisch bastion tegen lezingen van Filip Dewinter, en qua hoogte net in de schaduw van de Boekentoren. Maar ondergronds vinden er taferelen plaats die het daglicht niet mogen zien.

Weinig studenten die niet ooit het befaamde gebouw moesten binnenstappen. Het hoofdgebouw van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte schittert als een 'shining city upon a hill' voor alle fietsers die de befaamde gelijknamige 'berg' op moeten fietsen om op tijd in hun ochtendcollege te geraken. Maar voor veel studenten is de achtergrond van dit gebouw onbekend.

Dit walhalla van de linkse student staat immers op de ruïnes van onteigende arbeidersweiken. Henry Van de Velde, de befaamde architect van de Boekentoren, kreeg ook opdracht om de gebouwen die we nu kennen als de Blandijn te ontwerpen. Helaas liep dit project uit, en de inmiddels hoogbejaarde Van de Velde liet het over aan zijn assistent, Eugène Delatte

Het gebouw deed naast faculteitslocatie en gezellige rokersplaats ook dienst als centrum van het (links) studentenverzet. Tijdens het grote studentenprotest van '69 werd het uitgeroepen tot 'studentoraat', totdat de protestbeweging door de toenmalige Rijkswacht werd neergedrukt. De laatste decennia doet het haar reputatie alle eer aan met de protesten tegen lezingen van Vlaams Belangflopstuk Filip Dewinter.

Maar naast de trabla, het befaamde auditorium 5 en de vele trappen naar de zesde verdieping heeft de Blandijn nog een toplocatie: de kelders. Dat (beperkte) tunnelcomplex weerspiegelt het karakter van de Blandijn, omdat het zowel studentenverenigingen als leslokalen en de poetsdienst herbergt. We kunnen de poetsdienst trouwens feliciteren met hun excellente ruimtebekleding. Als ze nog kopieën hebben liggen, mogen die altijd onze kant uitkomen. De studentenverenigingen verkopen vanuit hun kelderlokalen boeken, TD-toegang, en zelfs hele reisavonturen. Gelukkig worden de kookactiviteiten boven in de gang uitgevoerd: de geur zou namelijk nauwelijks kunnen ontsnappen. 

Maar achter gesloten deuren vinden we uiteindelijk ook hele ventilatiesystemen en -pompen. De stinkbommen indachtig kunnen we de toekomstige geurterrorist aanraden om zich niet te beperken tot een lokaal. Doe de Blandijn eer aan, go big or go home, en laat alle studenten een poepie ruiken.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen