Apartheid in de bib

De paasvakantie was gedaan en daarmee kwam definitief een einde aan de golden weeks. Daarmee waren de vier slopende weken van de januaricrisis vergeten, maar nu zijn de zorgeloze dagen achter de rug. Er woedt immers een psychologische epidemie waarbij zelfs een babbel van twee minuten genoeg is voor studenten om elkaar te besmetten. Daarenboven is er een acuter probleem van geradicaliseerde professoren die met hun nakende deadlines het zondig studentenleven aan banden willen leggen in naam van de Rede.

Thomas De Paepe

Veel wanhopige studenten ontvluchten de situatie, op zoek naar een betere studieplek. Vanuit de periferie komen ze allemaal naar de kern van deze studentenstad: de Boekentoren. Daar draait de breinomie immers nog op volle toeren. Eerst kregen de grensbibliotheken van de faculteiten Economie en Bedrijfskunde en Pol & Soc de volle laag. De personeelsleden sloegen er een noodkreet: "Wij zijn slechts een kleine bibliotheek, wij hebben de faciliteiten niet om deze stugranten op te vangen."

Al snel viel het oog op de bib van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Zij hebben immers het grootste kapitaal aan boeken. Bovendien was de hoofdbibliothecaris, Angela Mirakel, solidair. "Wij verlenen dat", preekte ze. Dit bracht een ongeziene golf aan stugranten op de been. Omdat de LW-bib uit haar voegen barstte, werd als noodplan studieopvang voorzien in een leegstaande vleugel van de Blandijn aan de overkant van de straat. Daar werd een basispakket aan studiefaciliteiten voorzien, bondig verwoord als de drie T's: Tafel, Tucht en Thesisrust.

Faculteitssegregatie werd de norm

De stemming sloeg door al deze nieuwkomers echter rap om onder de inheemse boekenwurmen. Zo getuigt een volbloed-Blandino: "Die mensen lezen geen boeken, die spreken alleen maar Nederlands … Hoe kunnen we samen studeren als we niet met elkaar kunnen communiceren?" Een radicaler standpunt werd ingenomen door LW-beter, een nieuwe studentenvereniging die de aangeboren afwijkingen van niet-Blandino's benadrukt als het probleem: "Die stugranten hebben een ander lichaam dan het onze. Ze ruiken vies, niet naar de vertrouwde, zachte (wiet-)rookgeur van ons."

Na het verplicht aftreden van Angela Mirakel werd een nieuw bibregime geïnstalleerd met de nieuwe kernslogan: 'Eigen studenten eerst!'. Faculteitssegregatie werd de norm, met gereserveerde consultatieplaatsen voor zij die nog traditionele boeken lezen, zoals alumni dat jarenlang vóór hen ook deden. Toch kwam er verzet van ene Rosa Citadelpark. Een klokkenluider vertelt: "Ze zat op een consultatieplaats naar een les 'anatomie van het menselijk lichaam' te kijken, maar wij zijn de enige echte menswetenschappers! Ze weigerde haar plaats af te staan aan de betere Blandino. Ik meldde dit bij de bibliotheekautoriteiten. Ze werd per direct van de Boekentoren gegooid. Sindsdien zijn er wekelijkse razzia's. Bibliotake them away!"