Tim Burton is junkfood voor rebellen

Een waarschuwing voor Tim Burtonfans: lees dit niet als je geen zin hebt om je pret te laten bederven.

Candy doesn't need to have a point

Burton slaagt erin om boeken in een leuk jasje te steken en de essentie van het verhaal te vergeten. 'Alice in Wonderland' is een ontsnapping aan de realiteit, een ode aan kinderlijke waanzin. Maar wat in de 19de eeuw een boodschap was voor jonge meisjes, werd verdraaid tot een oorlogsfilm voor kinderen. Burton probeert feminist te spelen, maar zelfs dit beperkt zich tot holle kritiek. Wanneer je de film vergelijkt met het origineel, waren de troetelbeertjes accurater.

Hij moet geen activist zijn in alles wat hij doet, maar ik zal je uit je zwart-witgestreepte sokken blazen: zijn originele films zijn ook niet goed. Vooral wanneer we kijken naar Burtons gerecupereerde versie van het Duits expressionisme en Fritz Langs 'Metropolis'. 

Burton is geen echte expressionist. Hij maakt radicale ideeën onschadelijk door een sociaal conventioneel perspectief. De meest oprechte toepassing was 'Sweeney Todd'. Toch viel daar van Johnny Depps zangtalent meer te verwachten. Tim burton is een slechte keuze van mensen met goede smaak. 

Nog geen jaar nadat 'Beetlejuice' in 1988 een witte familie Harry Belafonte's Day-O liet playbacken, bekritiseerde 'Hairspray' van John Waters dit fenomeen van in zwart geklede 'progressievelingen'. Ed Wood bracht in 1997 subtiel LGBTQ+-personen in beeld met dezelfde esthetiek. Nu is er geen plaats meer voor de originele 'The Addams family' die Burton binnenkort verdraaid naar Netflix zal brengen. Hij liep altijd al achter op zijn tijd. Noem een zwart Tim Burtonpersonage. Ik kan er één noemen: de brave agent in de film over de man met messen als vingers − de zoveelste in een lijst van lieve autoriteitsfiguren in een rebelse film.

Welke boodschap brengt Tim Burton?

De suburbane huisvrouwen aanvaarden Edward Scissorhands. De xenofobe vrouw doet weinig verkeerd en de gestoorde wetenschappers die Fritz Lang demoniseert, maken hier hartenkoekjes. De vijand in de film is een seksueel bevrijde huisvrouw, terwijl de mannelijke Beetlejuice hetzelfde deed als grap. 

"Tim burton is een slechte keuze van mensen met goede smaak" 

Edward trekt zich terug uit het Amerikaanse copy-pastende wereldje dat Burton zo idealiseert en uiteindelijk is segregatie Burtons oplossing. Hij vertelde in een interview dat hij zijn films op eigen dromen baseert, maar blijkbaar heeft hij zich nooit een wereldbeeld voorbij de jaren vijftig geïnternaliseerd. Wil ik aanklagen dat Tim Burton niet communistisch is? Ja, maar het is voldoende om te zeggen dat hij niet oprecht is in wat hij doet.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen