Wetenschapskort

The Walking Dead Cockroaches

Zet jij het op een lopen wanneer een wesp bij je in de buurt komt? Wees dan maar blij dat je geen kakkerlak bent. Die zijn namelijk de uitverkoren prooi van de juweelwesp, een tropische wespensoort. De horror begint bij de neurotoxine die de wesp met chirurgische precisie inspuit in het brein. Vanaf dan heeft de wesp de kakkerlak in zijn macht: het slachtoffer staakt zijn poging tot vluchten en is als het ware een zombie. De kakkerlak laat zich vervolgens ingraven met een wespeneitje. Het gif zorgt ervoor dat de kakkerlak niet sterft vooraleer de larve zich heeft kunnen voeden. Na zes weken volgt de climax: als een echte chestburster uit de Alien-reeks graaft de volwassen wesp zich uit het karkas van de kakkerlak. Slecht nieuws voor wie bang is van wespen, maar goed nieuws voor alle kakkerlakenhaters!

Go Pikachurin, ik kies jou!

Wetenschappen en woorden, het is een combinatie die vaak vloekt. Toch zijn er onderzoekers die creatief omspringen met de naamgeving van hun laatste ontdekking. Zo ook de Japanse onderzoeker Shigeru Sato, die in ons oog een eiwit ontdekte dat de transmissie van signalen naar onze hersenen versnelt. Hij noemde dit eiwit 'Pikachurin'. Nog belangrijker is het eiwit 'sonic hedgehog', genoemd naar de bliksemsnelle, blauwe egel. Dit eiwit speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van ons lichaam en zorgt ervoor dat al je ledematen en organen zich op de juiste plaats bevinden. Minder passend was de oorspronkelijk naam van het gen: 'Pokemon'. The Pokemon Company kon er namelijk niet mee lachen toen hun naam gelinkt werd aan een kankerverwekkend gen, en het researchteam moest noodgedwongen op zoek naar een andere naam: 'Zbtb7'.

Soyus think you can land?

Het zat vorige week niet mee voor de ruimtevaartgemeenschap. Wat een routinevlucht had moeten zijn, eindigde in een noodlanding die astronauten Nick Hague en Alexey Ovchinin gelukkig overleefden. De Soyuz MS-10, een Russische ruimtecapsule, was op weg naar het International Space Station (ISS), toen zich op vijftig kilometer hoogte een storing voordeed.  De boosterraket van de Soyuz kon niet losgekoppeld worden van de capsule. De bemanning werd automatisch gewaarschuwd en een veiligheidsmechanisme stuurde de capsule opnieuw richting aarde.  De mislukte lancering heeft vooral invloed op de toekomst van het ISS. Daar zit momenteel een driekoppige bemanning die ten laatste in januari terugkeert naar aarde. Indien er tegen dan geen nieuwe astronauten aanwezig zijn, zal het ISS voor het eerst onbemand zijn sinds november 2000.