Een fietsenstalling, tien volle vuilniszakken en een leeggevreten buxus: de kotkoer waar zijn kamer na vijf jaar nog twee maanden op uitgeeft. De regen tikt tegen het raam en vertroebelt het uitzicht. Zolang hij daar blijft zitten, door de waas staart en luistert, is hij veilig. Zijn schild van sigarettenrook valt af, de zelfbewuste vent van twee meter verdwijnt. Hier mag hij klein zijn en hoeft hij niets te verbergen. De wereld ligt straks aan zijn voeten, zeggen ze hem, maar het liefst zet hij geen stap meer. Hij leest dat beweging hem energie zal geven, en geeft zich over. Hij staat op en gaat naar buiten. Zijn oog valt op de Eerste Hulp Bij Bierbuikjes (Chemica, 14/5). Op hun advies gaat hij Lopen rond de Watersportbaan (Vlaamse Levenstechnische Kring, 14/5), speelt hij Badminton (Vlaamse Diergeneeskundige Kring, 14/5) en volgt hij zelfs Danslessen (Gentse Universitaire Dansclub, 14/5). Tevergeefs – van zijn pre-nostalgische gevoelens is hij lang niet verlost. Het was niet meer dan Boerenbedrog (Groene Kring, 14/5). Wel is hij nu in vorm voor zijn Zwanenzang (Vlaamse Rechtsgootschap, 15/5), het plechtige afscheid. De zelfbewuste vent van twee meter verschijnt. Applaus, omhelzingen, een vat te veel. De wereld ligt bijna aan zijn voeten, juichen ze hem toe. Hij knikt bevestigend en knipoogt. Hij heeft niets te vrezen. Tot het ochtendgloren cirkelt zijn sigarettenrook omhoog. Misschien wordt dit zijn laatste Kateravond (Kunsthistorische Kring, 17/7), denkt hij dan. Hij weet dat het zal gebeuren, want gehuld in het donker is hij klein, en kan hij niets verbergen. Hij wordt overmeesterd op Cultuur: Big Bears Cry Too (Vlaamse Geneeskundige Kring, 16/5), want hoe zal hij zijn dagen slijten? Met Picknick (VETO Gent, 23/5), of met poëzie op AUW LA (Auw La, 23/5)? De wereld ligt aan zijn voeten, weet hij, maar hij kan de stap niet zetten. Dan maar afwachten tot de volgende Oudezakkencantus (WiNA, 25/5).
Reactie toevoegen