Schamperlab

Snif

Een goede lichaamsgeur is het halve werk - en daarmee doelen we niet op de goedkoopste spuitfles deodorant van de Lidl. Het gaat om de natuurlijke aroma's die u uitstoot - bij de een zal u die als aangenamer ervaren dan bij de ander. Maar waarom twee mensen zich precies tot elkaar aangetrokken voelen, valt niet geheel rationeel te verklaren. Niettemin blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat het bij aantrekking vooral om een chemisch proces gaat. Daarom zeggen we dus dat er ‘chemie in de lucht hangt’ wanneer twee personen elkaar duidelijk weten te bekoren. Factoren die in het chemisch proces mee helpen bepalen wie nu al dan niet aantrekkelijk is, zijn omgeving - want iedereen lijkt meer sexappeal te hebben op reis - uiterlijk, verliefdheid en geur.

Het geheim achter de lichaamsgeur

Wat betreft de laatste factor, geur, spelen vooral feromonen een belangrijke rol voor de fysieke aantrekking tussen beide geslachten. Eenvoudig gesteld zijn feromonen kleine organische moleculen die door zoogdieren, en dus ook door de mens, via de huid en via het haar worden uitgescheiden. Dat gebeurt over het algemeen meer door het mannelijke dan door het vrouwelijke geslacht. Hierna kunnen andere soortgenoten (lees: vrouwen) deze chemische bestanddelen via de lucht waarnemen, met alle gevolgen vandien. Feromonen beïnvloeden immers de seksuele communicatie. Zo kan het voorvallen dat het vrouwelijke reukorgaan bij de waarneming van een mannelijke geur feromonen registreert en dat zou de man in kwestie een stuk aantrekkelijker kunnen maken. Vermoedelijk is dit hetgeen ons overkwam toen we per toeval de heerlijke lichaamsgeur van onze coördinator opmerkten, waarna we voor de rest van de avond niet meer van hem weg te slaan waren. Uiteindelijk besloten we dat er ongetwijfeld een parfum van zijn lichaamsgeur moest gemaakt worden. Maar hoe?

Recept voor het maken van een lichaamsgeurparfum

Om een prikkelende lichaamsgeur te bottelen hebben we in eerste instantie een lichaam nodig dat tot onze beschikking staat. Hier hebben we geluk, aangezien onze eigenste coördinator gezegend is met een lichaamsgeur die naar 'zoete wafels op zondag' ruikt. Hoog tijd om uit te zoeken hoe we zo’n verleidelijke geur voor eens en voor altijd kunnen vastleggen.

"Hij rook naar 'zoete wafels op zondag'"

Stap 1. Zoek het geuringrediënt

Gelukkig voor ons was het niet moeilijk om ons proefkonijn te overtuigen mee te doen aan het experiment. Enkele avonden op café gevuld met complimentjes over diens aroma en we zijn vertrokken. Een t-shirt waarin ons proefkonijn zeven nachten geslapen heeft, dient als basisingrediënt voor het parfum. Door het shirt enkel ‘s nachts te dragen zou het immers noch naar zweet, noch naar douchegel of deodorant ruiken, die in de regel de uitscheiding van feromonen doen afnemen. Vacuüm ingepakt in een plastic zak werd het shirt ons overhandigd, en tot onze grote vreugde bleek het na een week volledig van zijn lichaamsgeur doordrongen te zijn. Tijd om tot het bottelen over te gaan dus.

"Tot onze  grote vreugde bleek het na een week volledig van zijn lichaamsgeur doordrongen te zijn"

Stap 2. Maak een etherische olie

Een geurloze olie vormt de basis voor het maken van een eigen parfum. Nadat de amateur-parfumeur bloemen, blaadjes en kruiden die hem of haar bevallen in een plastic pot heeft verzameld, wordt deze vloeistof toegevoegd. Na ongeveer een week zou de geur van de plantaardige materialen in de olie vervat moeten zijn. Dat heeft Wikihow ons althans wijsgemaakt. Als het lukt met bloemetjes, dan moet dat met een van lichaamsgeur doordrongen t-shirt ook het geval zijn, zo oordeelden wij. Als basis voor ons parfum kozen we voor druivenpitolie, aangezien deze zelf de meest geurloze is en bovendien de gewenste geur het langst bewaart. Zorgvuldig plaatsten we het t-shirt in onze pot, waar we vervolgens een hele literfles druivenpitolie bij goten. De volgende stap bestond eruit om onze pot met talloze lagen vershoudfolie te bedekken, zodat de geur onmogelijk zou kunnen ontsnappen. Op een frisse en donkere plek, in een van onze kasten op de redactie, verstopten we ons mengsel zodat het proces ongestoord zijn gang kon gaan.

Drie dagen later brak het moment van de waarheid aan. Vol spanning en hoop trokken we richting redactie, waar we enthousiast de lagen folie van de pot verwijderden. Met de handen gehuld in een paar gele poetshandschoenen begonnen we het shirt, dat intussen alle olie geabsorbeerd had, uit te wringen. Toen we hiermee klaar waren en eindelijk aan onze zelfgemaakte olie konden ruiken, bleek deze helaas niet erg etherisch te zijn. Het aantrekkelijke aroma van onze coördinator was volledig opgegaan in de nagenoeg onwaarneembare geur van plastic en druivenpitten. De ontgoocheling was groot. Maar één ding wisten we nu wel zeker: lichaamsgeuren zijn gewoonweg niet sterk genoeg om er een parfum van te maken. Dan maar blijven snuffelen aan de persoon in kwestie.

Hypothetische stap 3. Maak het parfum

Moest de bereiding van onze etherische olie gelukt zijn, dan hadden we de laatste stap van ons experiment ondernomen. Die zou bestaan hebben uit het mengen van dertig druppels van onze olie, zes eetlepels alcohol en drie eetlepels bronwater; de perfecte ingrediënten voor het creëren van het perfecte lichaamsgeurparfum. Helaas.