Klokslag zeven uur maandagochtend. Het tijdstip waarop je alles vervloekt, zelfs een koffie in een hipsterbar krijgt je moraal niet omhoog. Allesbehalve het moment om een nieuwssite te lezen. Ik deed het toch, de toonladder voor de komende week is gezet. Ze staat in mineur.
Nochtans had het er alle schijn van dat bovenstaande niet geschreven zou moeten worden. Het Katholiek Onderwijs Vlaanderen deelde in een interview mee dat er vanaf schooljaar 2019-2020 een nieuw vak onderwezen zal worden aan de eerstejaarstudenten uit het middelbaar. Mens en samenleving, de benaming an sich zorgde voor veel vlinders in de onderbuik. Inhoudelijk zal er mediawijsheid, ondernemingszin, financieel-economische competenties en burgerzin op het menu staan. Ik sloeg een vreugdekreet.
De benaming an sich zorgde voor vlinders in de onderbuik
Deze moderniserende ingreep gaat ten koste van een uur Nederlands en een uur plastische opvoeding. Ongelukkige timing, aangezien de discussie over de ondermaatse vaardigheden Nederlands nog maar net gaan liggen is. De grootste regeringspartij was er als een ondervoede kip bij om dit aan te geven. Toch iemand die zich openlijk kritisch durft op te stellen.
Alleen stelt ze ze de verkeerde vragen. Haar bezorgdheid is wel terecht: de relatie tussen onze jeugd en de Vlaemsche taal gaat nog sneller achteruit dan relaties in pakweg "Familie" of "Thuis". Maar dit allemaal op een uur onderwijs per week afschuiven is zonde. Make Dutch great again, via kwaliteit, niet kwantiteit. De interesse moet aangewakkerd worden, de kwaliteit omhoog, evenals de ambitie. Een uur verplicht naar onderwerp, lijdend en meewerkend voorwerp zoeken is contraproductief. Dan liever een uur over de Belgische staatsstructuur en verkiezingen, onderwerpen waarover de kennis bij veel studenten nihil is.
Dan liever een uur over de Belgische staatsstructuur en verkiezingen
Trouwens, als de scholen dat willen, kunnen ze één van hun vijf uren keuzegedeelte inruilen voor Nederlands.
Zal de commissie die 'Mens en samenleving' analyseert en ingrijpt waar nodig, pas opgericht worden wanneer er na enkele jaren blijkt dat het vak zijn doelen mist (zoals Nederlands)? Met alle respect, maar zijn leerkrachten economie en humane wetenschappen na enkele uren nascholing - waren leerkrachten al niet overladen met werk? - wel in staat om dit vak kwaliteitsvol te onderwijzen? En wat met plastische opvoeding, is die dan irrelevant geworden?
Dit zijn de vragen die gesteld moeten worden.
Waarom worden ze niet gesteld? Zijn er nog geen antwoorden? Is er überhaupt al over nagedacht?
In plaats daarvan wordt het onderwijs weer uitgespeeld als politiek strijdveld. Als de buffels vechten, wordt het arme gras vertrappeld.
Als de buffels vechten, wordt het arme gras vertrappeld
Als kers op de taart ben ik nadien de koffiekan vergeten in de machine te zetten. Het aanrecht en zelfs de vloer weten nu ook hoe gevoelig de kwestie ligt.
Dan maar een koffie in wegwerpbeker on the road.
Reactie toevoegen