"2,5 euro voor een pint, dat is eigenlijk echt duur"

Alice (22) en Dara (22) studeren respectievelijk burgerlijk ingenieur-architect en handelsingenieur. "Ik had niet verwacht dat het zo duur zou zijn", vertelt Alice wanneer ze haar rekening bekijkt. "Ik let wel niet echt op wat ik koop." Dara vult aan: "Ik koop gewoon hetzelfde als anders, maar ik vind het wel duurder dan ik gewend ben. Ofwel heb ik de Okay fout ingeschat." Volgens haar laat de inflatie zich niet alleen in de supermarkt voelen. "De verwarming is ook duurder geworden. Net als mijn kot. De kothuur is echt niet normaal opgeslagen, met iets meer dan 10 procent. Dat is wel de moeite. In vergelijking met 5 jaar geleden is mijn kot enorm duur. De huur is elk jaar een klein beetje gestegen."

Alice is veranderd van kot, maar merkt ook een gevoelige stijging van de huurprijzen. "Ik zit aan de Verlorenkost, dus misschien is het daarom. Daar komt dan nog eens bij dat de verwarming duurder is geworden. Het is de combinatie van de huurprijs en dan de elektriciteitskosten die maken dat het in het totaal wel écht duur is. Ik betaal nu veel meer om minder te hebben dan wat ik drie jaar geleden had." Ook de stijgende prijzen in de horeca laten zich voelen. "Op restaurant gaan, dat kan ik niet meer betalen", getuigt Alice. De prijs van pintjes gaat eveneens gestaag omhoog. "Maar dat wil ik eigenlijk niet weten", zegt Dara. "2,5 euro voor een pint, dat is eigenlijk echt duur geworden." Alice beaamt: "Een Desperados kost nu zelfs 5,5 euro. Ik vind dat veel geld."

"Ik betaal nu veel meer om minder te hebben dan wat ik drie jaar geleden had." – Alice

Alyssa (19) studeert Rechten en lijkt het allemaal wel te kunnen relativeren. "Je merkt toch een beetje dat de prijzen omhoog gaan, maar als student let je sowieso op je voeding en neem je het goedkoopste uit de rekken." Toch past ze haar kooppatroon lichtjes aan: "Soms laat ik wel eens iets liggen waarvan ik denk: 'Dat is nu wel te duur, ik neem dat volgende week wel mee.'" De stijgende prijzen in de horeca laten zich ook voor Alyssa voelen. "Sommige eetplaatsen, zoals restaurants, zijn wel duur geworden. Ik zal ze daarom niet links laten liggen, maar wel minder gaan. Cafés zijn wel gevaarlijk geworden." 

Michiel en Moya (allebei 20) studeren respectievelijk animatiefilm en orthopedagogie. Michiel voelt de start van het academiejaar wel in zijn portemonnee, maar dat ligt niet per se aan de inflatie. "Ik zat vroeger veel verder van het centrum op kot en daar waren de winkels goedkoper. Dat is een hele verandering. Als je elke dag hier naar de winkel gaat, dan moet je veel meer betalen voor normale producten zoals brood en kaas. Echt van die simpele dingen ... je kijkt daarnaar en je denkt: 'Tiens, dat was een jaar geleden toch niet zo duur?' Je puzzelt je dag een beetje rond en vist uit naar welke winkels je moet gaan voor welke producten, zeker als je grote inkopen moet doen. Dat maakt het wel wat lastig." 

Moya ziet bovendien een evolutie op langere termijn: "De prijzen stijgen al een aantal jaar. Ik herinner me nog dat er twee jaar geleden – we zaten toen samen in het middelbaar – een winkel in de buurt van onze school was. Ik kocht daar elke dag een broodje met preparé, maar als je nu kijkt, dan zouden die twee dingen mij al 2 euro meer kosten dan toen." Op de vraag wat er dan zoal duurder is geworden, antwoorden ze unisono: "Alles. Gewoon alles."