Lezersbrief: Jongeren en de CD&V

Als jonge CD&V’er moet er mij iets van het hart. Na net onder de stemgerechtigde leeftijd te vallen in 2019 zal het in 2024 eindelijk van dat zijn: als 22-jarige zal ik voor het eerst gaan stemmen. Al enkele jaren denk ik zeer expliciet na over op welke partij dat nu juist zou zijn, en dat is iets minder vanzelfsprekend dan u zou denken.

Ik kom uit een familie en omgeving van tjeven. Al drie generaties is mijn familie geëngageerd binnen de lokale partij en in het dorp. En ook ik ben actief binnen de partij. Niet omdat ik geen andere optie heb of omdat mijn grootmoeder me die niet geeft – al speelt dat natuurlijk wel een rol. Nee, CD&V geeft me de kans om als jonge, actieve en politiek geïnteresseerde twintiger een rol te spelen in mijn dorp. Misschien nog belangrijker: er wordt effectief geluisterd. Naar mij, naar de jeugd, naar de toekomst. Afgelopen januari bereikte dit voor mij een hoogtepunt, wanneer ik de kans kreeg een aantal ideeën en vragen van de jeugd rechtstreeks over te brengen aan onze Vlaamse minister van jeugd. Het voelt juist om me in te zetten voor deze partij. Het voelt juist om ze te verdedigen tegen klasgenoten.

Hoe meer ik anderen probeerde te overhalen van het potentieel van de CD&V, hoe vaker ik werd ondermijnd door de partij zelf

En ik verdedig niet enkel mijn fascinatie voor de lokale partij of voor de mensen die zo geëngageerd zijn en mij al de kansen in de wereld geven. Waar ik het duidelijkst het belang van de partij zie, is als centrumpartij. Zeker in deze nieuwe periode van polarisering is het belang van een sterke centrumpartij duidelijk. Rechts en links zullen niet samen regeren, en indien ze dit wel zouden doen zal het niet vanzelfsprekend zijn. De oplossing is zonder twijfel de centrumpartijen, ware het niet dat die alle stemmen en macht zullen verliezen in 2024.

Hoe meer ik de laatste maanden anderen probeerde te overtuigen van het potentieel van de CD&V, hoe vaker ik werd ondermijnd door de partij zelf. Ik gooide vorig jaar nog met lof naar de nieuwe voorzitter – een relatief jonge politicus zal wel veranderingen willen doorvoeren. Maar neen, in plaats van een complete rebranding zoals sp.a dat enkele jaren geleden deed, staat Sammy Mahdi op de balustrades tegen de versoepeling van de abortuswet. Na een jaar onder de nieuwe voorzitter zijn er geen plannen gemaakt om jeugd aan te trekken in de volgende verkiezingen. Integendeel, de partij zal zich voortaan mikken op 60-plussers. Nu de tijd is gekomen om af te stappen van partijen die gelinkt zijn aan een geloof, om die verdomde 'C' uit CD&V te halen, blijft Sammy Mahdi vasthangen aan opinies die conservatiever zijn dan die van zijn stempubliek.

We zijn gekomen op een punt waar ik als jongere, als toekomstige stemmer en als voorstander van CD&V als centrumpartij helemaal niet meer zo zeker ben voor wie ik zal stemmen. En wie kan mij dat kwalijk nemen? Wie kan het iemand onder de 60 nu kwalijk nemen dat ze niet zouden stemmen voor deze partij die doorweekt is van conservatisme?

De verkiezingen zijn nog meer dan een jaar van ons verwijderd. De kansen om het over een andere boeg te gooien zullen schaars zijn. Nu is het moment gekomen om een duidelijk standpunt in te nemen en zo als geloofwaardige partij naar de verkiezingen te stappen. Nu is het moment gekomen om ook jeugd te betrekken in het toekomstplan en zo niet als oubollige partij door en voor bejaarden gezien te worden. Nu is het moment gekomen om de conservatieve ideeën van de kerk achterwege te laten en te focussen op de positieve christelijke waarden, want ook die zijn er. Bouw de partij opnieuw op rond respect, gelijkheid, behulpzaamheid en naastenliefde. Start opnieuw en ik zal met fierheid stemmen op CD&V, en ik denk een groot aantal jongeren met mij.