Na-apen is voor apen

Flatterende foto

Ik ben een vrouw van veel frustraties, maar er zijn slechts drie dingen waar ik echt een hekel aan heb: polo’s van Tommy Hilfiger, de Orangewinkel in Torhout en 'nadoeners'. Na-apers, fakers, imitators. Non-creatievelingen. Sowieso ben ik geen fan van mensen zonder ambitie, zonder droom, zonder originaliteit en fantasie, maar elk zijn ding. Een ander nadoen daarentegen, is een misdrijf van een ander kaliber.

Ik heb het als kind meegemaakt, en daar ligt ook meteen het startpunt van De Grote Imitatiefrustratie, maar volwassenen maken er zich even vaak schuldig aan, hetzij dan minder doorzichtig. Het begint met dezelfde ringmappen van de Stock Vermeersch, hetzelfde kleur nagellak (de dag nadien al!), en het per ongeluk overnemen van dezelfde stopwoordjes of het op dezelfde manier krullen van de letters van het alfabet. Op die leeftijd is het een kwestie van na-apen voor je zelf wordt geïmiteerd. Waar het eindigt als volwassene, daar praten we liever niet over. Heel vaak heeft het met jaloezie te maken, des te meer wanneer we spreken over de zogeheten stille kopieerders. Dat zijn die gluiperds die je uitnodigt en geen enkele opmerking maken over je overduidelijk nieuwe teaken bijzettafel, en terwijl ze van hun coupeke nippen al op TopInterieur.be kijken of die nog te koop is. Het zijn diezelfde platgewalste sufferds die Instagramprofielen afstruinen om er gretig van af te kijken. Maar goed, waar zou Insta anders voor dienen?

Op die leeftijd is het een kwestie van na-apen voor je zelf wordt geïmiteerd

Vervelend, maar veel erger nog zijn de genadeloze na-apers zonder gêne. Wanneer je een heel ingewikkelde Frans-Nederlands omgekeerde vissengraat-melkmeisjesvlecht in hebt, fier als een gieter met stijve armen, komen zij gewoon achter je staan om te kijken hoe je dat voor elkaar hebt gekregen. Kijken mag, maar het zijn dat soort kopieerders die jouw unieke vlecht zullen namaken bij zichzelf terwijl je erop staat te kijken. Of die, nadat ze jouw uitnodiging voor een spetterend In De Gloria-feest hebben ontvangen, je schaamteloos zullen opbellen en zeggen: “Dat thema, dat ga ik ook doen!” Je hebt meteen spijt dat je ze hebt uitgenodigd.

Het minst storend zijn de stiekeme kopieerders die het spel heel vernuftig spelen, omdat ze vaak onder de radar blijven. Ze doen het stiekem en zetten de afkijkoperatie strategisch in. Zij geven jouw twijfel om een idee uit te werken een realistische basis, om dan zelf een jaar nadien iets de wereld in te sturen waar je iets van jouw oorspronkelijk idee in kunt herkennen. Deze huichelaars pronken met dezelfde kleren die jij een jaar geleden hebt gekocht, maar recent op Vinted hebt gezet omdat het nieuwe eraf is. Ze verzwijgen dat ze voor dezelfde functie strijden en zetten je op een totaal verkeerd been, zodat solliciteren niet bovenaan de agenda komt te staan. Wanneer je dan toch denkt je cv eens binnen te gooien, verneem je dat de job al is ingenomen door iemand anders.

Herkenbaar? Dan hoop ik maar dat het is omdat je je in mijn ervaringen kunt herkennen. Als je zelf echter een na-aper bent, zorg dan dat je in deze laatste categorie thuishoort. Hoewel.

STOP ERMEE.

Als mensen je imiteren, dan is het enige positieve dat je eruit kunt halen misschien een toefje zelfwaarde. Ergens is het een zeker compliment, maar daar houdt het dan ook op. Akkoord, uiteindelijk kunnen we met de naderende acht miljard aapachtigen ook niet uniek zijn tot op het bot. Nieuwe ideeën bestaan niet, maar zijn altijd een samensmelting of reductie van reeds bestaande ideeën. Probeer je maar eens een vorm in te beelden die nog niet bestaat. Fantasie is geen blanco bladzijde die je zomaar omslaat. Het moet ergens vandaan komen, en dus van de mensen rondom je. Daarom is het belangrijk dat je je inspiratiebronnen spreidt en dat je mensen die je niet kent gaat afkijken, dat verkleint trouwens meteen al de kans dat zij na een betrapte imitatiepoging een opiniestuk over na-apers gaan schrijven. Als je dus een nieuwe zomerlook wil, gluur dan niet elke morgen door het dakvenster naar je populaire buurmeisje, maar stel iets samen met kledingelementen van Ingeborg, Angela Merkel en Piet Goddaer. Vraag me alsjeblieft niet hoe dat er moet uitzien.

Daarom is het belangrijk dat je je inspiratiebronnen spreidt en dat je mensen die je niet kent gaat afkijken

Enfin, we kunnen er niet omheen, maar het is op het punt van de ongedefinieerde leegte waar fantasie en creativiteit zich kunnen openbaren, en ook daar waar je ziet wie (meer) authentiek is en wie schoorvoetend volgt. De schaamteloze na-aper blijft de ergste. Tenzij je met kerst bij je stille kopieervrienden teruggaat die uit de lucht vallen wanneer je zegt dat hun teaken bijzettafel verdacht sprekend op de jouwe lijkt. Doe je dat niet, dan word jij, als het echt helemaal misloopt, zelf de afkijker wanneer zij de volgende keer bij jou thuis komen voor een coupeke. Maar goed, misschien vraag je ze ook gewoon niet meer, of krijgen ze in het beste geval een coupe-javel.

Tja, afkijkers. Ik ben er niet zo dol op.

0
Gemiddeld: 5 (2 stemmen)

Reacties

Bericht: 
Hey Marjan, Herkenbaar, ha! Wat je beschrijft ervaar ik ook als ergerlijk, maar bedenk dat, als iedereen even creatief en origineel zou willen zijn, authenticiteit grotendeels verloren zou gaan in de grijze massa. Eerlijkheidshalve, ik maak me ook wel eens aan copygedrag schuldig - denk daarbij aan de Picon die ik ‘straks’ weer in de Moertjes zal nuttigen:) Gewoon je ding doen is de boodschap en voor de rest: zalig de armen van geest! Fijn weekend en tot gauw eens:) Groetjes, Ann

Bericht: 
Hey Ann! Ik kan me inbeelden dat je dit herkent! En inderdaad, wat je zegt is waar, al een geluk dat niet iedereen even creatief is, maar ze kijken toch beter af van Piet Goddaer dan van mij ;) Tja, die picons, ik zal de schade binnenkort wel eens gaan opmeten in de Moertjes. Tot de volgende!

Reactie toevoegen