Over kersttruien en vrije meningsuiting

Bart als pionier

Buiten wordt het steeds kouder, steeds vroeger donker en valt binnenkort de eerste sneeuw van het jaar. Binnen vraag ik mij af wanneer ik mijn kersttrui eindelijk opnieuw kan aandoen. Een discussie die jaarlijks op gang gebracht wordt door enkele durvers die hun trui misschien net iets te vroeg aantrekken.

U raadt het al, ik ben zo een durver. Sommigen, niet ik, zouden mij zelfs een pionier noemen. Op een wintermorgen, diep in de grijze zone van of het nu wel of niet kan, trok ik met mijn kersttrui en een dosis dapperheid naar de les, in de voetsporen van minstens evenwaardige pioniers zoals Emmeline Pankhurst, de gebroeders Wright en Edmund Hillary.

Het was pas 's avonds dat er, op de Schamperredactie, oppositie gevoerd zou worden. Daar waar ik mijn Schampercollega's meestal liefdevol kan categoriseren als sossen, vond plots een tweestrijd plaats. De progressieven, verenigd achter mijn trui, wonnen nipt in een stemming tegen de conservatieven, die enkel een kersttrui wilden zien op Kerstmis.

Voordat ik de verdediging van beide kampen aanhaal, wil ik toch even benadrukken hoe belangrijk argumentatie is. Tegenwoordig worden foute manieren van denken of radicale meningen bestreden door middel van censuur en niet door argumentatie. Vrijheid van meningsuiting, ongeacht de mening, is en blijft een grondrecht.

Het heeft geen zin om woorden of meningen af te bakenen als niet-uitspreekbaar. Dat zal niet alleen creativiteit en spontaniteit verhinderen, maar ook als machtsmiddel gebruikt worden om critici het zwijgen op te leggen. De achterliggende intentie van wat gezegd wordt, is immers te subjectief om er regels of wetten over op te stellen. Het bereik van vrije meningsuiting toch als variabele behandelen, schept een gevaarlijk precedent. Om de weerstand van onze maatschappij tegen aanvallende uitspraken of schadelijke meningen te verhogen, moeten we ze net toestaan. Net zoals met het vaccin, kunnen we enkel immuniteit opbouwen door blootstelling. Barack Obama zei hierover ooit: "The strongest weapon against hateful speech is not repression, it is more speech." Het is wel belangrijk dat zulke discussies worden gevoerd op een gelijk speelveld en met evenwaardige participanten. Controversiele ideeën en meningen zullen niet kunnen weerstaan aan een front van duidelijke en rationele argumenten. Zo zal een ontkrachtte theorie geen nieuwe aanhangers aantrekken.

Dat censuur op lange termijn niet werkt, is al lang geweten. Als je mensen enkel het zwijgen oplegt, geef je ze geen kans op verdediging of hervorming. Bovendien hebben onze verkiezingen op 26 mei wel aangetoond dat sprekers geen platform geven ze daarom niet belet aanhangers te verwerven.

Om de weerstand van onze maatschappij te verhogen tegen aanvallende uitspraken of schadelijke meningen moeten we ze net toestaan.

Ondertussen is het debat van de kersttrui nog steeds niet beargumenteerd. Eigenlijk komt het neer op de betekenis van de trui. De voorstemmers vinden dat de trui representatief is voor de hele feestperiode en niet enkel Kerstmis. De tegenstemmers vinden dat de kerst-trui enkel op kerst uit de kast gehaald mag worden.

Vertel het niet aan mijn kameraden van het truienproletariaat, maar ik kan me wel vinden in beide kanten van het verhaal. Hoewel ik mijn trui zal blijven dragen, heb ik door argumentatie de kwestie van een ander perspectief kunnen beoordelen. Zo wil ik een punt zetten achter het triviale debat over de kersttrui, want om eerlijk te zijn: who cares? Zolang we mensen hebben om een maaltijd mee te delen en gezelschapspelletjes te spelen, kan het mij eigenlijk helemaal niet schelen.

0
Gemiddeld: 3 (2 stemmen)

Reacties

Bericht: 
De luchtige en ietwat grappige start van de trui trok mijn aandacht en de onverwachte wendingen in de richting van de problemen waarmee we in onze samenleving worden geconfronteerd, verzegelden de deal. Ik kijk uit naar je toekomstige artikelen.

Reactie toevoegen