Sorry voor alles

Maar ook dank u voor alles

Antoon Van Ryckeghem

Het is werkelijk jammer dat ik twee weken na Rode Neuzen Dag over mijn mentale gezondheid zit te piekeren. Niet bepaald mentale gezondheid an sich, eerder welke invloed het heeft op mijn relatie met vrienden en kennissen. Ook al zou er wekelijks een Rode Neuzen Dag zijn, veel mensen weten niet hoe ze om moeten gaan met vrienden die zich even wat minder voelen.

Volledig genezen van een depressie en helemaal terug de oude zijn is niet onmogelijk, al geldt dat niet voor iedereen. Sommigen genezen nooit en blijven dagelijks worstelen, anderen zullen grotendeels terug de oude worden, met een paar accentwisselingen en nog anderen ondergaan een radicale gedaanteverwisseling.

Ik zweef ergens tussenin

Ik zweef ergens tussenin. Ook al ben ik al een jaar gestopt met therapie, een mindere dag komt wel eens voor. Ik vind het zelfs normaal. Soms voel ik het al bij het opstaan, dit wordt een mindere dag. Niets aan te doen. Af en toe neemt mijn goede dag toch nog de afrit naar een mindere dag. Of het nu door een platte band is, of door een persoon die de deur niet openhoudt, vaak heb ik het niet in de hand. De oprit naar een betere dag is moeilijker, en die heb ik wel in de hand.

Gelukkig heb ik geleerd hoe ik op deze oprit kan geraken. Het gemakkelijkste is om mijn gedachten te verzetten en me ondertussen nuttig bezig te houden. De strijk bijvoorbeeld, of stofzuigen en de afwas doen. Met een streepje muziek, een koffietje en het gevoel nuttig bezig te zijn, rijd ik de oprit op met de allures van Michael Schumacher. Dit gaat natuurlijk niet altijd, er zijn vaak wel andere verplichtingen die je de weg versperren. Studeren, deadlines, lessen, artikels, vergaderingen… De lijst is vaak lang.

Het vermijden van tegenslagen zie ik dan ook als vooruitgang

Wat hier ook de beste aanpak moge zijn, elke tegenslag in deze fase doet elke vooruitgang teniet. Juist daarom leg ik mijn focus op het vermijden van tegenslagen. Het vermijden van tegenslagen zie ik dan ook als vooruitgang. Vermijd ik voor de rest van de dag een tegenvaller, terwijl ik enkele andere kleine opdrachten tot een goed eind breng, dan spreek ik van een geslaagde wederopstanding. Zo kan ik verder naar de volgende dag, waar ik hopelijk in een goede dag ontwaak.

Net hier voel ik me wel eens misverstaan. Hier kan ik afstandelijk overkomen, asociaal zelfs. Het zou kunnen lijken dat ik je niet graag heb en op andere momenten enkel maar gedaan heb alsof. Je hebt het recht om dat te denken, voel je vrij, maar houd dan ook mijn situatie in je achterhoofd. Als ik een mindere dag heb en ik mij toch in het sociale leven begeef, vergeet dan niet dat het me beter zou uitkomen om me terug te trekken met een warme chocomelk. Ja, ik kan afstandelijk overkomen, ja ik kan assertief reageren en ja, zelfs ondankbaar reageren.

Soms moet ik eens aan mezelf denken, maar ik zie je graag, vergeet dat niet

Doch, het feit dat ik er ben, is een teken dat ik om je geef, dat ik om de groep geef, dat ik om het werk geef. Daarom: sorry op voorhand. Soms moet ik eens aan mezelf denken, maar ik zie je graag, vergeet dat niet.

0
Gemiddeld: 5 (7 stemmen)

Reacties

Bericht: 
Dank. Dank voor deze woorden!

Bericht: 
Wat een kerel

Reactie toevoegen