Kwatongen beweren - omdat Rik Van de Walle net zo veel stemrondes kreeg als hij nodig had om te winnen - dat de Gentse rectorverkiezing hen aan stalinistisch Rusland herinneren. Dat is een grove misvatting. Ik had de eerste stemronde nooit verloren.
Ik verkeerde nochtans in goede hoop voor iemand die zijn kiespubliek programmapunten zoals 'vertrouwen' en 'participatie en overleg' voorhield. Ooit beweerde ik ook dat het volk brood nodig had, maar uiteindelijk draait het om hoogovens en niet om dode Oekraïners.
Toegegeven, er waren momenten waarop mijn aanvankelijke vertrouwen in Riks kunnen opnieuw opflakkerde. Zijn streek met de vijf vicerectoren was knap gespeeld. Kamenev en Zinoviev dachten ook dat ze het met mij op een akkoordje konden gooien; tien jaar later lagen ze onder de zoden. Een medaille voor Rik, die er slechts een maand over deed om Guido na het akkoord buitenspel te zetten.
Ik ben altijd een trouw doch creatief marxist geweest. Ik twijfel er niet aan dat Rik steeds een creatief vandewallist is geweest, maar aan ideologische trouwheid schijnt het hem toch wat te ontbreken. Ik van mijn kant heb nooit uit het oog verloren dat de macht is aan hij die de productiemiddelen controleert. Op het eerste gezicht had Rik dat goed bekeken, als computerwetenschapper in een elektronische stemprocedure. Maar wat een plaatsvervangende schaamte toen er wat mails verdwenen terwijl hij het hele stemsysteem kon hacken!
Dwaasheid van deze schaal heb ik uit de Sovjetunie gebannen toen Trotski naar Turkije vertrok. Trotski, die ook maar bleef volhouden dat hij aan het roer van het internationaal socialisme moest staan toen het dialectisch materialisme hem al keer op keer duidelijk had gemaakt dat hij slechts goed was als posterboy van het saloncommunisme. Gelukkig had hij geen Twitter.
Kameraadschappelijke groet,
J. V. Stalin
P.S. Goed propagandawerk tijdens de verkiezingen. In een komende brief geef ik wat tips voor de volgende keer. Laat de moed niet zakken, de revolutie van 1905 is ook mislukt.”