Wetenschapskort: dierenspecial

De blauwe draak

Deze wondermooie drijvende zeenaaktslak wordt de glaucus atlanticus of blauwe draak genoemd en lijkt rechtstreeks uit een pokébal te komen. Het kleine slakje hangt met haar kleurrijke onderkant aan het wateroppervlak dankzij de oppervlaktespanning van het water in open zee. De rug daarentegen is zilverkleurig om vanuit het water niet herkend te kunnen worden. Favoriete snacks van de slak zijn niet alleen neteldieren, maar ook soortgenoten! Hadden we kannibalisme verwacht van zo'n puur wezen? Uiteraard. Niemand kan zo knap zijn en niets te verbergen hebben. Hoewel je zo'n pracht van een beest graag van zo nabij mogelijk bekijkt, raak je het best niet aan. Het dier op zich is niet giftig, maar bij het consumeren van neteldieren neemt de blauwe draak het gif van zijn slachtoffer over om als eigen bescherming te gebruiken. Bovendien ziet het er heel slapjes uit op het droge.

Vliegende honden

Je kan het je misschien moeilijk voorstellen, maar er bestaan vleermuizen met een spanwijdte van 1,70 meter. Ja, je leest het goed: groter dan je ex-vriendin. Zou je daarmee slapen? Gelukkig moet je niet over die vraag nadenken, want ze komen enkel in tropische en subtropische gebieden voor. De vleerhond staat ook bekend als de grote vleermuis, al is de allerleukste benaming uiteraard vliegende hond. De kop van het dier zou op een hond lijken en heeft zo de naam verdiend. Er bestaan 187 soorten grote vleermuizen, hoewel de meesten niet eens zo groot zijn. Misleidende reclame, als je het mij vraagt. Vliegende honden eten voornamelijk fruit en spelen daardoor een belangrijke rol in het verspreiden van zaden van fruitbomen. Ze zijn dragers van heel wat virussen, maar worden desondanks door de mens geconsumeerd. 

Vogels met een voetfetisj

Word jij ook graag verleid met een voetendansje? Dan zal je jezelf misschien herkennen in deze visetende vogel. Niet enkel stampt de blauwvoetgent met zijn pootjes, hij steekt ook zijn snavel in de lucht en fladdert met zijn vleugels om een partner aan te trekken. De blauwvoetgent is een zeevogel en heeft, zoals zijn naam al aangeeft, blauwe poten. Hoe feller blauw de poten van het mannetje zijn, hoe meer kans hij maakt bij de vrouwtjes. Eens de grote liefde gevonden is, kan het paren beginnen. Zowel het vrouwtje als het mannetje broeden de eieren uit, om na ongeveer anderhalve maand twee à drie kuikentjes te verwelkomen. Schattige, donzige kuikentjes met neutraal gekleurde poten. De soort komt, onder andere, voor op de Galapagoseilanden, maar het aantal blauwvoetgenten is er met meer dan twee derden gedaald sinds de jaren zestig.

Gerelateerde artikels: 
Wetenschapskort
Wetenschapskort
Wetenschapskort
Wetenschapskort
Wetenschapskort
0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen