Na de moord op de Britse Sarah Everard brak een wereldwijde discussie los over de veiligheid van vrouwen op straat. Vrouwen eisen hun plek op straat terug, maar zijn mannen daar klaar voor?
Sleutels tussen je knokkels, een spuitbusje deodorant in je handtas, sportieve schoenen en goed verlichte straten, kijken in de reflectie van etalages of je achtervolgd wordt en spiegels inspecteren in kledingwinkels voor je je uitkleedt. Het is allemaal zo vanzelfsprekend, maar dat zou het niet mogen zijn. Een blik over je borsten, een kneep in je billen, nagefloten en gecatcalled worden op straat, een onbekende hand op je taille. Het is allemaal zo vanzelfsprekend, maar dat zou het niet mogen zijn.
Niet elke man, maar welke man dan ook
Straatintimidatie en seksueel geweld zijn sinds oudsher een – helaas weinig besproken – probleem in onze maatschappij. Zo veel vrouwen krijgen er, zelfs in een progressieve stad als Gent, nog veel te vaak mee te maken. Na de dood van Sarah Everard stak 'Reclaim the Streets' de kop op, een beweging waarbij vrouwen hun plaats in het openbaar terugeisen. We willen ons niet langer bang voelen op straat, we willen gewoon veilig naar huis kunen wandelen.
#not all men
Ook op Twitter kreeg het nieuws veel aandacht. Vrouwen wereldwijd getuigen over hun ervaringen met straatintimidatie en seksueel geweld en roepen mannen op om zich te onderrichten. Maar natuurlijk moesten mannen zich er ook mee bemoeien, en op een bepaald moment raakte de discussie zodanig oververhit dat de hashtag 'not all men' boven die van Sarah Everhard stond. Wij vrouwen weten ook dat niet elke man op straat een gevaar vormt. Maar voor ons kan het wel welke man dan ook zijn. En dat is genoeg om ons schrik aan te jagen jegens ze allemaal. Voor wie het nog niet begrepen heeft; stel dat je vijf blikjes limonade hebt, maar één daarvan is gevuld met urine, overweeg je dan nog om van de blikjes limonade te drinken?
Wereld Vrouwendag
Op 8 maart, slechts vijf dagen na de moord, vierde de hele wereld Internationale Vrouwendag, zij het in mineur. Ook in Gent werden op verschillende plaatsen evenementen georganiseerd. De slogans die opriepen om seksisme aan te klagen, werden echter afgewisseld met boegeroep van zatte jongens. Nog nooit had ik de kloof tussen vrouwen en mannen (of zatte jongens) zo duidelijk uitgetekend gezien. Een beetje teleurgesteld, maar toch blij dat ik ben gaan protesteren, vertelde ik thuis over mijn avontuur. Mijn laatste greintje hoop op gelijkheid vervloog toen ik mijn papa de hatelijke woorden "Wanneer komt er eens een Wereld Mannendag?" hoorde zeggen. Je bent een blanke man van middelbare leeftijd in de hoge middenklasse. Voor welke rechten moet jij in godsnaam nog protesteren?
De oplossing
De enige oplossing voor straatintimidatie is om mannen te onderrichten. Spreek met je vader, broers, neefjes en vrienden. Want een man die niets verkeerd doet, is niet genoeg. Ga als man actief in op slecht gedrag, spreek andere mannen en jongens aan die ongepast gedrag vertonen, vermijd verdacht gedrag en steek des noods de straat over. Behandel straatintimidatie niet als een 'ver-van-mijn-bed-show', breek het taboe en kom op voor vrouwenrechten.
Reactie toevoegen