Pol & Soc'er (22) staat onverschillig tegenover studierichting

Sommige studenten voelen de drang om hun studierichting te verdedigen wanneer die aangevallen wordt. Gertjan niet. Gertjan staat eerder onverschillig tegenover zijn studierichting.

"Ach ja, ik heb eerst geprobeerd om rechten te studeren, maar dat bleek toch een beetje te hoog gegrepen." Gertjan zat met de handen in het haar: "Ik ben ook niet zo goed in wiskunde, dus iets in de échte wetenschappen of bij de ingenieurs heb ik niets te zoeken. De rechten was eigenlijk de enige optie waarmee ik nog geld kon scheppen."

Gertjan temidden zijn treurige bestaan

De zoektocht naar een nieuwe studierichting liep niet van een leien dakje: "Mijn grootouders zouden mij uit hun testament schrappen mocht ik aan de hogeschool gaan studeren." Omdat hij naar eigen zeggen "nog wel iets van zelfrespect" heeft, was ook de Blandijn geen optie. Bleef nog over: de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen. "Van alle richtingen daar is politieke wetenschappen de minst grote grap. Dat is het dan maar geworden."

Waar andere studenten vol passie het nut van hun studierichting en hun vers verworven inzichten vol vreugde met de wereld delen, neemt Gertjan een veeleer passieve houding aan. "Laat ons eerlijk zijn, niemand zit te wachten op een uitleg over het verschil tussen de eerste en de tweede schoolstrijd. Er is ook geen kat die blij wordt van onze uitleg over hoe fucked up de wereld is, want iedereen die daar ook maar iets om geeft, studeert gewoon zelf al politieke wetenschappen", zucht Gertjan. "Ik heb het echt geprobeerd. Toen ik mijn vrienden in de rechten over het kolonialisme vertelde, antwoordden die gewoon: dura lex, sed lex. Toevallig ook hun Tinder-, Twitter- en Instagrambio. Ik ben jaloers op hun vermogen tot gevoelloosheid."

Ik heb nog wel iets van zelfrespect, de Blandijn is geen optie

Hoe ziet hij zijn toekomst? "Ik vermoed dat het de studiedienst van de CD&V wordt. Een compleet gebrek aan passie en niets uit deze opleiding daadwerkelijk in de praktijk brengen, het zal me als gegoten zitten. Nog veertig jaar tot mijn pensioen", besluit Gertjan. Hij drinkt zijn zwarte thee op, laat het zandkoekje liggen en wandelt met gekromde rug naar buiten. We moesten de Zoomcall zelf afsluiten.

0
Gemiddeld: 5 (2 stemmen)

Reacties

Bericht: 
Ik hou van deze schamperesque crossover tussen Dansaertvlamingen en echte existentiële crisissen.

Reactie toevoegen