Het is een understatement dat de evenementensector enorm gebukt gaat onder de lockdownmaatregelen. De ene noodkreet na de andere werd geslaakt. Totdat Jan Jambon als een deus ex machina tot ons neerdaalde met dé oplossing. Althans, dat werd gehoopt.
Het is eind december wanneer de zalvende woorden van Jambon als twinkelende kerstklokjes weerklank vinden bij menig cultuurliefhebber. Want, in navolging van verscheidene bottom-up initiatieven, zal de overheid nu op 21 januari een televisieplatform lanceren ten dienste van de podiumkunsten. Zo zouden niet enkel noodgedwongen sluitingen verzacht worden, ook een grenzeloze artistieke rijkdom zou op ieders beeldbuis verschijnen. Zeker met deze democratische inslag, verkocht Jambon zijn 'Podium 19' als zoete broodjes. Al blijkt de zender, sinds zijn release, eerder iets weg te hebben van een taaie afbakpistolet.
Ten eerste kunnen we stellen dat de programmators uitgaan van een highbrow kader. Zo is de hoeveelheid (Bach)concerten compleet disproportioneel in verhouding met de geringe captaties van theater- en dansvoorstellingen. Bovendien voelen kijkers de adem van de fel omstreden beleidsnota voor cultuur meteen in de nek hijgen. De top-down aanpak vanuit zeven gesubsidieerde cultuurinstellingen, de inzet op internationale makers als Milo Rau of Anne Teresa De Keersmaeker, en de witheid van de zender springen daarbij direct in het oog.
Minderheidsgroepen en jonge makers worden vaak helemaal buitenspel gezet in betrokkenheid en representatie
Kort door de bocht, kunnen we zelfs stellen dat 'Podium 19' uitsluitingsmechanismen hanteert, die ontspruiten in discriminatie en kansarmoede. Stany Crets was de eerste om dit aan te kaarten. Hij vervloekte daarbij de discrepantie tussen de commerciële producties enerzijds, en de gespijsde subsidieontvangers anderzijds. Maar waar een Stany Crets enkel botst op 'voorkeursbehandelingen', worden minderheidsgroepen, net als jonge makers, vaak helemaal buiten spel gezet in zowel betrokkenheid als representatie. En bestaat er nu net niet zoiets als quota's binnen de VRT?
Het lijkt er dus op dat de overheid haar verantwoordelijkheid niet genoeg durft te nemen, en dat 'Podium 19' voornamelijk als een geelkleurig afleidingsmanoeuvre de wereld werd ingestuurd.
Reactie toevoegen