Dat het onderwijs zwaar getroffen is door de coronacrisis, is een feit. Zowel student als docent zit vaak met de handen in het haar. Enkele lesgevers van de UGent getuigen over hoe zij de nieuwe onderwijsvormen ervaren.
Grotere kloof tussen lesgever en student
Maarten Sabbe is docent aan de faculteit Ingenieurswetenschappen en Architectuur van de UGent. In de eerste bachelor van de opleiding Industriële Wetenschappen doceert hij het vak algemene chemie. Hij vertelt over de plotse omschakeling naar online lessen: "Tot enkele dagen geleden werd ons verzekerd dat on campus evaluaties altijd zouden kunnen blijven doorgaan. Vandaag kregen we te horen van de regering dat dat niet meer kan. Dat is best frustrerend als je weet dat er tot twee weken aan voorbereiding kruipt in een dergelijke evaluatie."
Het lesgeven aan eerstejaars brengt voor hem verschillende struikelblokken met zich mee. Zo is de kloof tussen lesgever en student vergroot sinds de overschakeling op online onderwijs: "Tijdens een online les staan de camera's van de meeste studenten uit en dat gebrek aan interactie is best fnuikend voor het lesgeven. In een auditorium voel je sneller aan wanneer de studenten iets niet begrijpen. In een chat heb je die vorm van feedback niet", aldus Sabbe. "Ondanks de moeilijkheden die ze zelf ervaren, merk ik dat studenten wel aardig wat begrip opbrengen voor de situatie. Alles vraagt gewoon drie keer meer werk."
De eenentwintigste eeuw ingekatapulteerd
Hendrik Vos is professor EU Studies aan de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen. Hij denkt dat de huidige lesvorm voor sommige studenten geweldig is: "Je moet je huis niet meer uit, je moet geen kleren meer aandoen en je kunt in je eigen chaos blijven zitten. Toch denk ik dat het nooit hetzelfde kan zijn als een echte les."
Vos stelt dat hij nu de eenentwintigste eeuw is ingekatapulteerd: "Tegelijk de chat lezen en lesgeven, vergt toch heel wat coördinatie hoor (lacht). Ik ben ook al eens de opname vergeten aanzetten." De mutefunctie zorgt ook voor heel wat hilariteit: "Ik was aan het praten en de mute stond nog aan. Ik was gewoon aan het leuteren tegen mijzelf. Het kan ook dat ik aan het neuriën ben en dan besef dat de mute niet meer aanstond. Er zijn gelukkig nog geen grote ongelukken gebeurd. Ik heb gelukkig niet de gewoonte om studenten uit te schelden."
"Het kan ook dat ik aan het neuriën ben en dan besef dat de mute niet meer aanstond" − Hendrik Vos
Het interessante volgens Vos aan de manier van lesgeven is dat hij studenten ziet in hun studentenkot of in hun thuisomgeving. "Soms zie ik mensen op de achtergrond en dan gebeurt het wel eens dat iemand een zoen krijgt van hun lief of van het knuffelcontact (lacht). Het is voor mij niet nodig dat studenten hun posters van Mickey Mouse of Billie Eilish overplakken met citaten van een Duitse filosoof van heel lang geleden. Het is voor lesgevers net zo fijn om wat onnozele dingen op de achtergrond te zien."
Andere soorten communicatie
Bertel de Groote, zelf enige tijd terug getroffen door het virus, geeft het vak privaatrecht aan studenten van de faculteit Economie en Bedrijfskunde. De Groote vertelt over lesgeven op een faculteit zonder studenten: "Het is als een lichaam waar geen bloed meer door vloeit. Alles is er wel: het is verlicht, alles werkt, alle kantoren zijn toegankelijk. Maar wat de faculteit, de straat, het Sint-Pietersplein en de stad maakt, dat zijn de mensen. Als dat 'bloed' er niet is, geeft alles een doodse indruk."
"Een faculteit zonder studenten is als een lichaam waar geen bloed meer door vloeit" − Bertel de Groote
Ook on campus lesgeven was niet evident. Mondmaskers en anderhalve meters verhinderden de dynamiek van de les: "Dat had iets surreëels vond ik. Je geeft les aan gezichten waarvan je alleen de ogen ziet. Je weet nooit of je goed bezig bent, of men u begrijpt, of je de studenten verveelt, enzovoort. Ik ben me er van bewust geworden hoeveel we non-verbaal communiceren. Die vier stoelen braken een groot stuk van de interactie tussen studenten."
De Groote ziet ook kansen in de crisis: "Het hybride lesgeven, daar zit wel toekomst in. Het zorgt ervoor dat we nog fysiek zaken doen, maar als studenten niet aanwezig kunnen of willen zijn, zij toch nog kunnen volgen en participeren. Ik denk dat de pandemie ons in een geweldig leerproces heeft gestort. Al was het misschien geen leerproces, we hebben gewoon moeten springen." De Groote benadrukt nog voor het afsluiten: "Studenten die ergens mee zitten, moeten ons echt contacteren."
Reactie toevoegen