Facul-tea: Recht en Criminologie

Rechten studeren is niets meer dan vanbuiten leren.

"Dat is een hardnekkig cliché dat absoluut niet klopt. Elke materie vergt een mate van blokwerk om zo een zekere basis te creëren, maar ik durf te zeggen dat een cursus anatomie twintig keer meer vanbuiten leren is. In de opleiding besteden we ook veel aandacht aan de conceptuele onderbouw en achtergrond van de verschillende rechtstakken. Op het examen mogen studenten sinds vele jaren wetboeken gebruiken, waardoor de vraagstelling meer gericht is op interpretatie en toepassing. Studenten die cursussen helemaal vanbuiten blokken, maar niet in staat zijn om praktische problemen op te lossen zullen in het allerbeste geval een voldoende halen, maar nooit een hoge score."

Rechten is een vuilbakrichting.

"Het klopt dat rechten een diploma is waar je heel veel kanten mee uit kan gaan, dat zie je ook aan de uitstroom van onze studenten. Slechts een derde komt terecht in de traditionele togaberoepen. Heel veel mensen gaan dus geen juridische carrière tegemoet, maar komen in de bedrijfswereld, in de non-profitsector of bij de overheid terecht. In die zin is het niet een diploma waarbij je levenspad al is uitgetekend, maar daarom is het geen 'vuilbak'.

"Ik geloof dat het maar een minderheid is die advocaat wil worden voor het geld"

Ik denk dat heel wat achttienjarigen nog niet goed weten welke richting ze uit willen gaan en die beslissen dan om rechten te gaan doen, omdat dat een goed diploma schijnt te zijn. We proberen dat te verhelpen door op sid-ins heel duidelijk te maken wat onze opleidingen echt inhouden."

Rechtenstudenten zijn arrogante rijkeluiskindjes die altijd piekfijn gekleed gaan.

"Er zijn zeker nog fils à papa's van goede huize, wier ouders ook in een juridisch beroep zitten. Sommige juridische beroepen waren vroeger meer gesloten en werden overgedragen van ouder op kind. Er was toen meer sprake van een sociale drempel: je moest over contacten of over kapitaal beschikken om in de sector te kunnen stappen, maar ook dat is veranderd."

"Ik heb het gevoel dat er de laatste jaren meer sterk maatschappelijk geëngageerde studenten zijn"

"De afgelopen twee generaties heeft onze faculteit een duidelijke democratisering ondergaan en we zien dan ook dat onze richtingen een diverser publiek zijn beginnen aantrekken. Ik heb het gevoel dat er de laatste jaren meer sterk maatschappelijk geëngageerde studenten zijn. Vroeger begonnen mensen aan hun studie vanuit de gedachte 'ik wil advocaat worden', terwijl je nu heel vaak ziet dat mensen in een bepaalde materie geïnteresseerd zijn, zoals mensenrechten, migratie of andere grote wereldproblemen. Ik geloof dat het nu nog maar een minderheid voor wie geld de belangrijkste drijfveer is."

Mensen die aan criminologie beginnen, hebben vaak een verkeerd beeld van de opleiding.

"De laatste jaren is de groei van criminologie enorm geweest: op tien jaar tijd kenden we nagenoeg een verdubbeling van het aantal studenten en dat heeft voor een stuk te maken met perceptie. Veel studenten denken dat ze met een opleiding criminologie rechercheur of forensisch expert worden en moordzaken zullen oplossen. Dat is een cliché dat we sterk proberen te ontkrachten. Eigenlijk heeft een criminoloog vaak een bureaujob: de criminoloog bestudeert deviant gedrag in de criminele sfeer en formuleert op basis daarvan (beleids)adviezen. Criminologen kunnen zeker terecht komen bij de politie als officier of in een beleidsondersteunende functie, maar niet per se als rechercheur op straat."