Mental lockdown

Gesprek met studentenpsychologe Sarah Vermeersch

Onze alma mater draagt studentenwelzijn hoog in het vaandel. Of dat beweert ze toch. Maar hoe zit het nu echt met de studenten, en wat wordt er sinds de coronacrisis gedaan om hen te helpen het hoofd boven water te houden?

Tenzij je Joël De Ceulaer heet, verbaast het je niet dat de student het de laatst tijd niet gemakkelijk heeft. "Het is hier de laatste jaren nog nooit zo druk geweest", zegt Sarah Vermeersch. "Maar die toename is er al sinds september: zowel wat betreft de toestroom in trainingen als in het vragen naar individuele begeleiding."

Waarom heeft de student het zo moeilijk?

Voor alle Joëls onder ons beginnen we toch maar even bij het begin. Waarom heeft de student het zo moeilijk? "We zitten in een periode die heel veel meer van studenten vraagt, terwijl alle vormen van ontlading weg zijn. Voeg daarbij het feit dat studenten nu weinig perspectief hebben, en je hebt een ander verhaal", begint Vermeersch.

"Ik maak mij als studentenpsycholoog een beetje zorgen"

"De eerste lockdown was zwaar, maar toen kon iedereen nog zeggen: 'Oké we steken een tandje bij en we hebben een leuke zomervakantie.' We hadden ergens een einddatum, terwijl we nu ergens ingaan en totaal niet weten waar we gaan uitkomen. Dus ik vind het nu eigenlijk een stuk zwaarder. Het is een herval en dat put uit", vervolgt Vermeersch. "Het is een ander verhaal, daarom maak ik mij als studentenpsycholoog een beetje zorgen."

¡Ay Corona!

Als je je niet goed in je vel voelt, of met chronische stress zit, bieden de studentenpsychologen van de UGent eerstelijnshulp aan. Er is een groot aanbod aan trainingen, de mogelijkheid tot individuele begeleiding, en een zeer toegankelijke Uforasite met allerlei tips en tricks. "We hebben een module gemaakt die 'Ay Corona' noemt. Daar staan alle zaken rond corona op vermeld die belangrijk zijn voor studenten. Dat gaat zowel over studiegerelateerde als niet-studiegerelateerde zaken. Op die Uforasite zijn oriëntatie en tips en tricks te vinden rond stress, zelfzorg, oefeningen die je kunt doen, hoe je kan merken wanneer iemand zich niet goed voelt en welke signalen die uitzendt en hoe je die persoon dan kan doorverwijzen."

Vind je sociaal leven opnieuw uit

"Alles van ontlading waar een student vroeger uit kon kiezen, zoals een keer op café gaan of uitgaan, een keer met vrienden afspreken of samen sporten: dat is allemaal weg", gaat studentenpsycholoog Vermeersch verder. Ze pleit er dan ook voor om je sociaal leven opnieuw uit te vinden. "Het gevaar aan die negativiteit en je down voelen, is dat je in een soort passiviteit geraakt. En dat mag je niet doen. Ik denk dat het belangrijk is om te erkennen dat je in die negativiteit zit en echt wel dingen gaat zoeken waarvan je vanuit die negativiteit misschien eerst geen zin hebt om te doen, maar waarvan je dan achteraf iets gaat hebben van "Goh, dat heeft me eigenlijk wel deugd gedaan om even gewoon te lachen." We gaan zulke surrogaathobby's moeten opzoeken in de donkere periode die eraan komt.

"We moeten momenten inlassen waarin we onnozel doen"

Als voorbeeld voor surrogaathobby's noemt Vermeersch onder andere samen Zumbavideo volgen, een Netflix-party met chat houden, online scrabblen, en coronabingo spelen. "Dat zijn allemaal dingen die je in eerste instantie misschien zou afbreken, omdat je dat in een normaal leven allemaal niet doet, maar het is nu geen normaal leven. Ik denk dat we echt moeten zoeken naar momenten waarin we kunnen lachen, dat we kunnen plezier maken, dat we eens alles van ons kunnen afschudden, omdat dat echt momenten zijn waaruit we heel veel energie halen. Lachen zorgt ervoor dat er heel veel goede stoffen in je brein worden aangemaakt. Dat verhoogt je draagkracht en zorgt ervoor dat je de dag erop weer tegen een stootje kunt. Ik denk dat het gevaarlijk is nu, dat we het allemaal veel te serieus oppakken. Ik denk dat we echt momenten moeten inlassen waarop we onnozel doen en wat lachen met elkaar, maakt niet uit via welk medium.

Roeien met de riemen die we hebben

Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, want wie nu een afspraak bij de studentenpsycholoog wilt, moet drie weken geduld hebben. "Crisissen, daar maken we altijd tijd voor. Wanneer studenten zeggen 'Ik moet sneller ergens terecht kunnen', dan kunnen zij ons altijd mailen en wij zetten dan iets op mail. Het verschil daarin is dat we natuurlijk niet heel het verhaal kunnen beluisteren, maar dat is ook niet altijd noodzakelijk." Aan de goede wil ligt het alleszins niet, maar de drie weken lange wachtrij is er natuurlijk wel. "We moeten roeien met de riemen die we hebben. We werken nu met vijf psychologen en onze agenda's zitten stampvol."

"We werken nu met vijf psychologen en onze agenda's zitten stampvol"

"Er heeft zich wel een nieuwe werkgroep gevormd onder de onderwijsraad, werkgroep 'welzijn bij studenten', waar verschillende professoren, actoren, studenten, wij als afdeling studieadvies, professoren met expertise en de vicerector in zitten. Deze groep rapporteert aan de onderwijsraad en koppelt terug welke initiatieven we genomen hebben. Maar wie goed tussen de lijnen kan lezen merkt dat mankracht er het grootste zorgenkindje is. "Inderdaad, we hebben er nog geen extra personeel bijgekregen. Maar daar komt gelukkig snel verandering in, want er is een zesde studentenpsycholoog op komst. Eén extra psycholoog is lang niet voldoende hoor. Maar toch, we zijn zeker blij met de versterking."

Geen geld?

Wat je vaak hoort, is dat studenten wel beseffen dat ze hulp nodig hebben, maar er de financiële middelen niet voor hebben. Dan komt de Sociale Dienst van onze universiteit in beeld. "Als je thuis het budget niet hebt, kan je – met of zonder het medeweten van je ouders – beroep doen op de Sociale Dienst. Die zal je financieel ondersteunen bij psychologische begeleiding. Je hoeft dat ook niet terug te betalen. Op de webpagina van de Sociale Dienst kan je dan een formulier downloaden waar je enkele gegevens moet invullen: je naam, studierichting, of je ouders ervan weten: hoeveel verdienen je ouders. En als je ouders er niet van weten: hoeveel verdien jij. Dit verschijnt bij de Sociale Dienst en dat wordt bijna altijd goed gekeurd. Het bedrag wordt dan op jouw rekening gestort en dan kan je daarmee naar de psycholoog."

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen