De server is de architect van je computer, maar het zijn pixels die al het harde werk doen. Als een geroutineerde coöperatieve zorgen ze ervoor dat jij niet zit te kijken naar een zwarte doos.
De kinderfoto's waarop je met je blije bakkes bokes met choco aan het binnensmikkelen bent die doelloos rondzwerven op de Facebookpagina van je moeder, blijken de grote migratie van Gen Z naar populairdere socialemediaoorden te betekenen. Hoe hard je die kinderkiekjes dus benijdt, deze afbeeldingen zullen niet snel van het internet verdwijnen. De schuldige: Russell A. Kirsch. De Amerikaanse ingenieur en kersverse papa was zo trots op z'n pasgeboren zoontje dat hij diens aangezicht met de hele wereld wilde delen. Hij ontwikkelde in 1957 de eerste digitale afbeeldingscanner. Een van de eerste gescande foto's is bijgevolg een (gênante) kinderfoto van Kirsch' zoon.
Knappe kop Kirsh en zijn uitvinding
Elke pixel uit die afbeelding bevatte slechts twee kleuren: zwart en wit. Knappe kop Kirsch en zijn team ondervonden dat ze door meerdere scans te combineren, toch een grijze tussentint konden weergeven. Door deze revolutionaire ontdekking, gingen de foto's van Kirsch' zoon effectief de wereld rond (daar had die zelfs geen internet voor nodig). In 2003 werd de foto erkend door Life magazine als een van de 100 foto's die de wereld veranderden. Maar Kirsch' onderzoek reikt verder dan de fotografie. Zijn technologie was cruciaal voor de Amerikaanse maanlandingen en de ontwikkeling van de CAT-scan.
Een van de eerste gescande foto's, is bijgevolg een (gênante) kinderfoto van Kirsch' zoon
Om een lang verhaal kort te maken, de reden waarom de foto van je met chocoladepasta besmeurde snuitje digitaal zichtbaar is, heeft te maken met pixels. Alle digitale weergaven bestaan immers uit pixels, wat een afkorting is voor 'picture element'. De term duidt op de kleinste bouwstenen van een digitaal beeld. De puntjes troepen massaal samen en vormen een hele grote mozaïek, die dan de afbeelding op je scherm vormt. De resolutie, wat slaat op de hoeveelheid pixels die aanwezig is op het scherm, bepaalt de helderheid en scherpte van wat je ziet. Dus hoe meer pixels er aanwezig zijn, hoe gedetailleerder je beeld. Pixels hebben geen vaste grootte, de resolutie wordt daarom gemeten in pixels per inch (ppi), waarbij een inch ongeveer gelijk is aan 2,54 centimeter.
Pixels als baboesjka's van de digitale wereld
Maar pixels zijn niet het kleinste onderdeel in een digitaal beeld. Baboesjka-gewijs bestaat één pixel uit verschillende subpixels, ook wel bits genoemd. Die bits bepalen de mogelijke kleuren die weergegeven kunnen worden. De effectieve kleur van de pixel wordt dan weer bepaald door de kleurcodering die eigen is aan de bits. In de meeste gevallen is het Rood-Groen-Blauw (RGB) systeem van toepassing, daarbij wordt elke kleur weergegeven door verschillende intensiteiten van rood, groen en blauw licht. De hoeveelheid bits en het aantal mogelijke kleuren neemt exponentieel met elkaar toe, een pixel die bestaat uit acht bits, kan 256 kleuren weergeven, terwijl een pixel die bestaat uit 24 bits, maar liefst 16,7 miljoen kleuren op je scherm kan toveren.
De minuscule puntjes verborgen op je beeldscherm doen dus echt het harde labeur. Of je nu je foto's deelt op sociale media, geniet van een film op een groot scherm of door webpagina's bladert op je laptop, pixels zijn overal. In dit tijdperk van beeldschermtechnologie vormen ze immers de sleutel tot onze alledaagse visuele ervaring.
Reactie toevoegen