Dat woord gebruikte Conscience om de Vlaamse geest te beschrijven in 'De Leeuw van Vlaanderen'. Schamper heeft een historie van politiek activisme, zowel intern als extern. Het blad werd regelmatig ingezet als forum om ideeën te verspreiden.
Er waren onnoemelijk veel pogingen van politieke studentenbewegingen om het tijdschrift te kapen en het als hun eigen spreekbuis in te schakelen. Leden van de linkse bewegingen stuurden sinds het prille begin van het blad al artikelen in die soms hele edities vulden. Logisch, want het blad heeft zelf een progressieve noot en is gericht op maatschappijkritische studenten. Dat doelpubliek behoort echter niet tot één politiek veld.
Het Schamperlokaal in de Brug bleek afgeluisterd door de staatsveiligheid!
Rechtse bewegingen hebben het anders aangepakt. De toenmalig Vlaams-nationalistische studentenvereniging Protea (voorstanders van Zuid-Afrikaanse Apartheid) lichtte in 1986 een hele lading boekjes vers van de pers. In de 225e editie haalden de vereniging namelijk de voorpagina met een faliekant mislukte inval op een GSR-vergadering. Ze wilden daar hun ongenoegen uiten over het gebrek aan subsidies, maar kwamen toe in een lege vergaderzaal. Diezelfde vergadering was al geboycot door de linkse beweging. Schamper schreef hierover een snijdend artikel, dat, als je de legendes gelooft, enkel door de vissen in de Schelde werd gelezen. De diefstal haalde de volgende editie met de kop "De verdronken Schampers: 6000 maal blub ...".
Schamper dreef niet alleen de spot met andere studentenverenigingen, zo publiceerde de redactie in de 51e editie de adressen van abortusklinieken in Nederland. De toenmalige hoofdredacteur zette zich af tegen het verbod op abortus in België en wou studenten informeren over hun mogelijkheden. Nog voor ze verspreid konden worden, belde de toenmalige rector om de publicatie tegen te houden. Hoe was hij op de hoogte? Het Schamperlokaal in de Brug bleek afgeluisterd door de staatsveiligheid!
Doorheen een kleine 50 jaar hebben veel Schamperredacteurs tegen nog meer schenen geschopt. Al gebeurt dat nu met meer stijl. Tegenwoordig is het een magazine van A4-formaat dat mooi gelay-out is, maar het begon als klassieke krant waar de regels tekst niet eens recht stonden. Een hoofdredacteur veranderde dit in 1983, er zouden vanaf dan foto's in verschijnen. Ook het redactielokaal is doorheen de jaren opgewaardeerd.
Een constante door de jaren is dat vrijwilligers dit alles draaiende houden. Toen Schamper in 1975 de studentenkrant Rugnummer opvolgde, heeft de rector wijselijk de medewerkersvergoeding afgeschaft. Dat heeft studenten niet tegengehouden om hun stem te laten klinken als schrijver. 'Als u het niet schrijft kan hij het niet lezen!', zo luidt één van de talloze wervingscampagnes.
Schamper heeft de tand des tijds doorstaan en werd gevormd door meerdere generaties studenten. Wil jij ook deel maken van de Schampergeschiedenis? Kom dan zeker eens naar een vergadering of een wervingsmoment.
Reactie toevoegen