Op de vooravond van de kroning van Charles III tot nieuwe Britse monarch, stelde ik mezelf nogmaals de volgende vraag: Wat is de meerwaarde nog van al die Europese monarchieën en de bijbehorende koningen en koninginnen?
De titel is niet meer dan symbolisch en dus de facto nutteloos, en de zogenaamde 'staatsmissies' zijn niet veel meer dan veredelde plezierreisjes. Daar waar deze staatsstructuren nog veel steun onder de bevolking genieten, zijn ze gerechtvaardigd, maar in de meeste van de Europese monarchieën is dat niet meer het geval. Een kleine schets: slechts 58 % van de Britten gelooft nog in het nut van de Britse monarchie. Bij de Britse jongeren is de steun voor die monarchie zelfs niet eens een derde: 32 %. Dat belooft voor de toekomst. Voor België vond ik hierover verscheidene cijfers doorheen de jaren. De meest recente gaven aan dat zo'n 45 % van de Vlamingen en 66 % van de Walen nog voorstander is van de monarchie. Een stuk lager dan vroeger, zo blijkt.
Bij ons heeft een koning vandaag het imago van een houterige, grijze man in pak die licht ongemakkelijk naar de camera's glimlacht
En ook vanuit niet-Vlaams-nationalistische hoek gaan in de politiek stemmen op tegen 'de Fluppe' en zijn familie. In maart van dit jaar liet federaal minister van Werk en Economie Pierre-Yves Dermagne vallen dat hij de monarchie graag zou vervangen door een republiek. In Nederland is nog zo'n 54 % voorstander. In Spanje wil slechts 34 % van de bevolking de huidige monarchie bewaren. Uitzonderingen zijn de Scandinavische landen. In Noorwegen en Denemarken is nog meer dan 80 % voorstander. Voor Zweden vond ik cijfers terug rond de 70 %. Al lag dat tien jaar geleden nog een stuk lager.
Nu, in de meerderheid van deze koninkrijken zakt het aantal voorstanders jaar na jaar. Dit slinkend geloof mag je toevoegen aan de lijst van argumenten voor afschaffing. Het is wel duidelijk dat deze monarchen vandaag niet meer op dezelfde manier vereerd worden als ten tijde van Richard Leeuwenhart, Filips II en consorten. En al zeker niet in België. Bij ons heeft een koning vandaag het imago van een houterige, grijze man in pak die licht ongemakkelijk naar de camera's glimlacht. Niet bepaald de krijger-koning die zijn troepen met geheven zwaard op het slagveld zou leiden tegen hun gezworen aartsvijand. Een koning vandaag is iemand die elk jaar met kerst in gebrekkig Nederlands "Waarde landgenoten, wat was het weer een bewogen jaar" moet zeggen. En dan heb ik nog niets gezegd over de bakken met geld die er elk jaar ingepompt worden.
Zelf ken ik eigenlijk niemand, jong noch oud, die uitgesproken voorstander is van de monarchie en ik durf te wedden dat het bij u, de lezer, gelijkaardig zal zijn. Over de buitenlandse monarchieën hoef ik mij eigenlijk niet uit te spreken. Als de Noren, Denen en Zweden hun monarchie graag behouden, dan is dat maar zo. En waar in Groot-Brittannië, zeker met wijlen de Queen, het nog bepaalde toeristische doeleinden zou dienen, is dat voor België zeker niet het geval. Dus zou ik het voor ons land toch graag anders zien. Mijn grootouders hoor ik nog over Boudewijn vertellen, maar over zijn twee opvolgers niet zo veel. Het contrast kan niet groter zijn. Sinds Boudewijn is de populariteit alleen maar bergaf gegaan en zijn we tot een punt gekomen waarop ik durf zeggen: schaf het af.
Reactie toevoegen