De smaak van vettigen bucht: interview met Lukas Lelie

Je tourt op dit moment met je nieuwe show. Kun je eens uitleggen waar die over gaat?

"Zowat 90 procent van wat ik creëer aan humor en content gaat over eten. Als thema is dat heel vruchtbaar, en mijn leven staat eigenlijk ook in het teken van eten. Ik moet al heel mijn leven vechten tegen het gewicht, met succesvolle en minder succesvolle periodes. Ik merk dat dat een thema is waar je mensen mee kunt aanspreken, want iedereen moet eten. Om de een of de andere reden komt het als ik stand-up maak vaak uit die hoek, ook al is dat niet de bedoeling. Ik vertel over de laatste tien jaar, en als het over mij gaat, gaat het ook vaak over eten. 'Kwestie van smaak' verwijst naar de smaak van vettigen bucht, of wat je ook maar wil eten. Mijn optredens in Gent, in de Minard en de VIERNULVIER, waren allebei uitverkocht. Het waren fantastische avonden met een fijn publiek. Op 28 april speel ik in de Capitole in Gent, daar zijn nog tickets voor beschikbaar als er Schamperlezers zin hebben om te komen kijken."

Hoe ga je van een idee naar een goed stuk voor in je shows? Zit er een bepaald proces achter? 

"Een show tot stand laten komen begint bij mij met optreden. Ik treed op in line-ups. Dat zijn avonden met meerdere comedians, waarbij je dan elk een halfuurtje speelt. Door de jaren heen vergaarde ik materiaal. Ik probeer er daarna een geheel van te maken door er dingen bij te schrijven, zodat het resultaat een goede avondvullende show is."

"Ik denk dat ik – onrechtstreeks – de koekenverkoop in België, en bijgevolg het aantal diabetici, heb gestimuleerd"

"Ik start die periode niet met het idee: 'Ik ga een show maken over dit.' Ik vertel wat in me opkomt, en waar ik een leuke grap over kan maken. En ja, dat blijkt gewoon altijd in de lijn van eten te liggen, dat is zeker niet de bedoeling geweest. Als ik begin te schrijven, dan kom ik daarbij terecht. Al die bands blijven ook maar liedjes schrijven over de liefde, dus waarom zou ik geen moppen mogen maken over eten?"

Er heerst veel stigma rond eten. Vind je jezelf stigmadoorbrekend, of probeer je expres een concept aan te halen waar soms schaamte rond heerst?

"Eigenlijk niet. Ik denk dat ik het thema behandel op een andere manier. Het gaat over ik die wil vermageren, maar het wordt nooit serieus. Het is momenteel heel bon ton om in je show een stukje 'even serieus' te steken, maar ik krijg zoiets niet over mijn lippen. Ik heb graag dat de show altijd rond moppen draait; het doel is altijd om mensen te doen lachen. Ik probeer zeker geen punt te maken. Hoewel ik het vaak heb over eten, is het bij mij dus niet met een boodschap, buiten dan de boodschap dat alles heel lekker is."

Je hebt ook een Youtubereeks 'Standaard koekhandel'. Vind je dat een meerwaarde om te praten met de mensen?

"Het is leuk om iets belachelijk heel serieus te nemen. Ik ben enorm geïnspireerd geweest door 'Winteruur' van Wim Helsen. Ik merkte dat er ook al snel passionele meningen naar voren kwamen wanneer het ging over koeken. Als je een komiek laat praten over koeken, neemt de gravitas enkel toe, ook al is het onderwerp een beetje belachelijk en banaal. Het wordt al heel snel een leven-of-doodonderwerp. Ik denk dat ik – onrechtstreeks – de koekenverkoop in België, en bijgevolg het aantal diabetici, heb gestimuleerd (lacht). Ik weet niet of het de samenleving verbetert, maar het is toch leuk dat de mensen ervan genieten."

Zijn er cabaretiers of stand-upcomedians waar je naar opkijkt? 

"Ik was heel grote fan van Amerikaanse stand-ups: Bill Burr, Louis C.K., Brian Regan, Jerry Seinfeld, Pete Holmes ... dat zijn ze zo een beetje. De algoritmes van YouTube brachten mij uiteindelijk steeds naar hen. Ik keek ook veel naar satirische Amerikaanse late night shows, zoals 'The daily show', waar er vaak comedians te gast waren. Het is vooral door het ontdekken van Amerikaanse stand-up dat ik veel goesting had om op het podium te gaan."

Zou je dat zelf ook willen, een eigen late night show zoals 'Zondag met Lubach' of 'De ideale wereld'? 

"Niet echt, omdat actualiteit an sich mij niet zo boeit om humor over te maken, ondanks het feit dat ik dat nu wel doe in 'De ideale wereld'. Maar het is toch anders als je een sketch moet schrijven. Dan krijg je via een artikel steeds een nieuw thema aangeboden. Ik maak veel liever sketches waar ik onnozel mag doen."

"Ik geloof niet in het voorverwarmen van de oven"

"Ik vind stand-up fantastisch om te doen en ik hoop vooral dat ik dat kan blijven doen. Daarnaast wil ik ook wel andere dingen doen voor televisie. Ik heb vorig jaar een kleine reeks gemaakt op Streamz, 'Doe zo voort'. Het was heel plezant om eens iets anders te doen, dus ik hoop dat ik nog af en toe de kans krijg om aan andere programma's mee te werken of zelf wat dingen te kunnen maken."

Stel dat je voor je studies naar UGent was getrokken, wat zou je dan gestudeerd hebben?

"Ik denk dat ik als doel zou gehad hebben om les te geven in een middelbare school. Ik denk dan aan Nederlands of Engels – het zou een Germaanse taal geweest zijn. Ik kan het nooit zeker weten natuurlijk. Ik studeerde in Brussel, maar ik zat wel op kot in Gent. Je vond mij vooral in de Jan van Gent, echt een fantastisch café. De Overpoort niet veel eigenlijk, ik viel niet te rijmen met die sfeer daar."

Is er nog een laatste levenswijsheid die je wil meegeven aan de lezer?

"Ik geloof niet in het voorverwarmen van de oven. Ik denk dat dat totaal niet moet. Steek gewoon een pizza in de oven en die zal wel klaar raken. Niet voorverwarmen, tijdverspilling."