Strava: een aanslag op uw gezondheid?

Sporten kan uw gezondheid schaden, of toch wanneer je Strava gebruikt. Op die app kan je bijhouden waar, wanneer, hoe lang en hoe traag of snel je gesport hebt. Op het einde van de rit krijg je dan een visueel aantrekkelijk kaartje voorgeschoteld waarop jouw parcours uitgetekend staat. Zoals de meeste moderne technologie lijkt Strava op het eerste gezicht onschuldig, maar zijn de dystopische mogelijkheden ervan quasi eindeloos.

De nucleaire optie

Een app die telkens weet waar je sport en daar kleurrijke grafiekjes van maakt, en die je geheel vrijwillig met de buitenwereld deelt: what could possibly go wrong? Wel, je zou per ongeluk de Taliban een handje kunnen toesteken. Dat werd pijnlijk duidelijk in 2018, wanneer enkele geheime legerbasissen plots iets minder geheim werden. Strava maakte toen een hele hoop data van zijn gebruikers openbaar op een wereldwijde 'heatmap'. Daarop viel af te lezen welke plekjes bij Stravagebruikers het populairst waren om hun wekelijkse fietstochtjes en jogsessies te houden. 

Verschillende locaties in the middle of nowhere bleken plots ware hotspots voor sportievelingen. Omdat Strava in sommige regio's niet zo populair was bij de plaatselijke bevolking, was de activiteit van militairen die Strava gebruikten duidelijk zichtbaar op de heatmap. Die militairen bleven (enigszins begrijpelijk) het liefste in de buurt van hun basis. Door de gegevens, die Strava vrij op het internet zwierde, wist plots de hele wereld van het bestaan van Amerikaanse basissen in Afghanistan en Syrië, en nieuwsgierigen kregen een unieke blik op de lay-out van de haven waar het Verenigd Koninkrijk zijn nucleaire wapens bewaart. Niet optimaal, dus. 

Nieuwsgierigen kregen een unieke blik op de lay-out van de haven waar het Verenigd Koninkrijk zijn nucleaire wapens bewaart

Gelukkig had Strava meteen een oplossing: tegenwoordig kunnen gebruikers ervoor kiezen om de functie uit te schakelen die hun data op Strava's wereldkaart projecteert. Het was niet meteen bij de app-ontwikkelaars opgekomen dat je zoiets het best eerst eens vriendelijk vraagt. Voor zover bekend werd de privacy-uitschuiver wel tijdig ontdekt en zijn sympathieke jongens zoals de Taliban, Islamitische Staat en het Russische leger er niet in geslaagd om de info militair te benutten.

Rector in gevaar

Mogelijk van nog groter belang dan de dreiging van een nucleaire oorlog: de veiligheid van onze eigenste rector, Rik Van de Walle. Nu hij openlijk stelling innam tegen minister van Onderwijs Ben Weyts kunnen we immers niet geheel uitsluiten dat hij het doelwit is van een niet nader genoemde genderneutrale vogel met een fascinatie voor de Oosterweelwerken.

Onze rector is een fervent sporter, maar dat zal voor wie hem volgt op sociale media vast geen verrassing zijn. Daar deelt Rik terecht trots zijn wekelijkse looptochtje. Dat doet hij niet (alleen) aan de hand van prachtige selfies, maar ook door kaartjes te posten met telkens een kort bijschrift, waarin hij zijn looptocht kernachtig beschrijft. Akkoord, onze rector sport een categorie hoger dan de meeste mensen en gebruikt dus geen Strava maar de gps-functie van zijn Garmin, maar het principe blijft hetzelfde. Alhoewel, er is één klein verschil: op Garmin-toestellen kan je je sportieve activiteiten enkel delen met je 'vrienden'. Misschien is dat de reden waarom de rector zijn looptochtjes gewoon op Facebook zwiert.

Op de kaartjes kan je makkelijk aflezen in welke straten Rik rondhost, en zelfs hoe traag of snel hij dat doet. We mogen hopen dat hij tijdens zijn looptochtjes door een uitgebreid veiligheidsteam vergezeld wordt, want anders valt zijn gedrag alleen als 'extreem onverantwoord' te bestempelen.

Strava als bewijsmateriaal?

Stravadata, of een andere vorm van gegevens over je wekelijkse sportuitjes, kunnen niet alleen voor onschuldige zieltjes zoals Rik Van de Walle in het gezicht ontploffen. In de Verenigde Staten, waar rechtszaken een nationale sport zijn, is men volop op zoek naar manieren om Stravadata in de rechtszaal te krijgen. Voorlopig zonder al te veel succes, maar de zoektocht gaat volop verder.

Bij snelheidsovertredingen denken we vooral aan auto's die onschuldige zwakke weggebruikers van hun sokken rijden. Wie ooit al in Gent rondliep, weet echter maar wat goed dat chauffeurs niet de enige moordenaars op wielen zijn. Hoewel fietsers wegens gebrek aan een ton staal bovenop hun wielen veel minder levensbedreigend zijn, kunnen de ruiters van het stalen ros nog altijd verkeersovertredingen begaan die andere weggebruikers in gevaar brengen.

Strava's gps-gegevens kunnen dienen als achtergrondmateriaal om een geschiedenis van roekeloos rijgedrag aan te tonen

Het toeval wil dat fietsers een van die groepen zijn die hun uitjes vaak op Strava registreren. Een van de gegevens die de app publiceert, is de snelheid van zijn gebruikers op bepaalde onderdelen van hun parcours. Klinkt als ideaal bewijsmateriaal voor snelheidsovertredingen, denk je? Niet volgens Strava zelf, want de snelheidsgegevens worden niet accuraat genoeg gemeten om een duidelijke overtreding vast te stellen. 

Wegpiraten op twee wielen kraaien echter het best nog niet te vroeg victorie. Strava's gps-gegevens zouden volgens gespecialiseerde websites wel kunnen dienen als achtergrondmateriaal om een geschiedenis van roekeloos rijgedrag aan te tonen, bijvoorbeeld wanneer uit je data blijkt dat je consequent aan bijna 50 kilometer per uur door een zone 30 raast.

Strava is evenwel niet alleen een juridisch blok aan je been bij ongevallen of overtredingen. De app kan je in de rechtszaal mogelijk een alibi bezorgen omdat het een idee geeft van je locatie op een bepaald moment. Bovendien kan Strava ook als slachtoffer goed van pas komen: met de beacon kan je op elk moment je locatie delen met de mensen die in je telefoon als noodnummers opgeslagen zitten. Best interessant voor de alledaagse Stravagebruiker, misschien iets minder voor militair personeel op een geheime legerbasis.