Schuld en boete

Meldingen van machtsmisbruik, pestgedrag, financieel gesjoemel en grensoverschrijdend gedrag houden de UGent in een wurggreep − met name de glansloze en mijns inziens respectloze aanpak ervan. Vroeger werd geopperd dat een kordaat en transparant tuchtbeleid om die meldingen te behandelen spaak liep bij gebrek aan een doeltreffend raamwerk. In 2021 keurde de Raad van Bestuur bijgevolg een nieuwe tuchtprocedure goed, maar die was ook niet meer dan een symbolisch en weinig doortastend lapmiddeltje voor de etterende wonde; in zekere zin lijkt die zelfs veeleer de bescherming van daders dan van slachtoffers te faciliteren.

Enkel nationale verontwaardiging via de media kon een rigide systeem doen opschrikken. Ik vraag mij echter af, beste Rik Van de Walle, waar u het lef haalt koppig te blijven insinueren dat het interne tuchtbeleid van de UGent goed zou werken? Tuchtprocedures jaren laten aanslepen, gebrek aan transparantie, een beleid dat stinkt naar handen die boven hoofden worden gehouden, vertrouwenspersonen die formele klachten actief afraden, een tuchtraad die uitsluitend uit UGent-personeel bestaat ... Nee, beste rector, het interne tuchtbeleid loopt serieus mank. Welk weldenkend slachtoffer zou ooit nog vertrouwen hebben in zo'n beerput van een systeem?

Het huidige tuchtreglement moet herzien worden. Zo zou de rector geen zeggenschap mogen hebben over het al dan niet doorstromen van formele klachten naar de tuchtcommissies, wat nu wel het geval is. Slachtoffers zouden tevens een zekere anonimiteit moeten kunnen genieten ter bescherming van hun academische carrière en tegen kwaadwillige repercussies van de beschuldigden.

Welk weldenkend slachtoffer zou ooit nog vertrouwen hebben in zo'n beerput van een systeem?

Het enige lof dat het UGent-bestuur nog verdient, komt van de intentieverklaring een onafhankelijk meldpunt op te richten, en om in de tuchtraden en -commissies hoofdzakelijk externen te laten zetelen. Dat dit er blijkbaar enkel gekomen is omdat Vlaanderen de UGent na de Panoreportage op de vingers kijkt, is ronduit schandalig. Dat de decaan van de faculteit Bio-ingenieurswetenschappen zich verplicht ziet zelf ontslag te nemen omdat toch íémand eindverantwoordelijkheid moet nemen voor deze wantoestanden, evenzeer.

Riktor, u bent ons vertrouwen kwijt. Ik zie niet waarom wij, de studenten, de doctorandi en tot nog toe onbenoemde slachtoffers, nog op u en uw bestuur kunnen vertrouwen dit probleem grondig aan te pakken. Ondanks uw ellenlange, eloquente verontschuldigingen, blijft u een deel van het probleem. Het zou daarom eervoller en respectvoller zijn in deze een stap opzij te zetten, nederig de uitbrander te incasseren en anderen deze – uw – augiasstal te laten uitmesten.

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen