OPINIE: Duivels goed

Alcohol is alomtegenwoordig in onze maatschappij, maar staan we wel voldoende stil bij de gevolgen ervan? "Je leeft maar één keer. Laat alcohol dat niet bezoedelen."

"De gemiddelde student drinkt graag alcohol." Ik denk dat we hier te maken hebben met een zogenaamd 'understatement'. Het is ongeveer even waarheidsgetrouw als zeggen dat "de procedures aan de UGent omtrent meldingen van seksueel overschrijdend gedrag niet ideaal zijn". Met wat statistisch buikgevoel, methodisch nattevingerwerk en turen doorheen de ruiten van Gentse stamcafés kan ik vaststellen dat nogal wat studenten liters alcohol durven te consumeren. Men drinkt met grote teugen en buldergelach, soms een meter bier in één keer! Ze zwelgen dat goedje naar binnen; ze zuipen, pimpelen en pintelieren erop los. Op donderdagen en vrijdagen, omdat het weekend nadert. Op zaterdagen, omdat het weekend is.  Op zondagen omdat het straks weer maandag is, en alle andere dagen om even uit te blazen. Waarom ook niet? Als ware bourgondiërs en vertegenwoordigers van Vlaanderens rijke trappistenkronieken betaamt het ons het drankje van vijftig tinten bruingeel te nuttigen en niemand mag of zal ons hierin temperen!

Cantussen als pover excuus voor juveniele levercirrose en maaginhouden als zure regen op 't asfalt

Een dergelijk credo overheerst de gemiddelde student, en zoals eerder o zo ironisch vermeld: waarom niet? Het is toch ook niet meer dan wat onschuldig genieten van de jonge jaren, met vrienden en liefjes, of zo'n terloopse schoonheid bij wie je maar al te graag je tong naar binnen laat glibberen. De onschuld zelve, niet?

Voor wat mijn mening waard is, denk ik niet dat het allemaal zo onschuldig is. Meer zelfs, en laat mij de eufemismen laten voor wat ze zijn, onze intoxicatiecultuur is pervers en deprimerend. Niet dat het vroeger beter was. Ik kan alleen vertellen welke nefaste gevolgen langs de straten waggelen: handtastelijke jongens die lijden onder bezopen machismo, laveloze dellen als confetti rondgestrooid in de stadskern, eenlingen die hun heil zoeken in den drank, comazuipers, cantussen als pover excuus voor juveniele levercirrose, maaginhouden als zure regen op 't asfalt ... Ik wil geen hyperbolen spuien, maar zou het kunnen dat velen de schreef overschrijden? Is het werkelijk te utopisch te wensen dat dronken mannen hun halfstijve pik niet ongevraagd binnenprikken, dat vroegtijdige hersenschade serieus wordt genomen, dat verslavingen gemeden worden? Is die attitude werkelijk overdreven en saai?

Wel ja, ik kan alleen aangeven dat ikzelf ondertussen alcoholverslaafd ben geworden en daarom nu ook aan geheelonthouding moet doen, en ik wens dat niemand toe. Misschien vindt u dat ik effectief overdrijf en dat is uw goed recht. Laat me dan dit relaas simpelweg aldus afronden: bescherm uzelf en elkander, je leeft immers effectief maar één keer. Laat alcohol dat niet bezoedelen.

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen