“Het enige dat ik wil, is gewoon mijn hele leven muziek maken” (editie)

Vito Dhaenens en Maxime De Vos over hun band 'Vito'

Samen met zijn vier bandleden brengt Vito Dhaenens inmiddels twee jaar nummers die ze zelf omschrijven als ‘Belgicana’. Hoewel ze stoer ogen, zingen ze voornamelijk over liefde. “Want dat is uiteindelijk waar het om draait in het leven”

De band draagt de naam van creatief brein, gitarist en zanger Vito, maar volgens hem is dat eerder toevallig. “We hebben daar eigenlijk niet heel lang bij stilgestaan. Ik had mij ingeschreven voor De Nieuwe Lichting en Westtalent (een tweejaarlijkse muziekwedstrijd in West-Vlaanderen, red.). Voor die inschrijving had ik wat demo’s opgestuurd. Gaandeweg bleek toch dat die beter tot hun recht kwamen in een band-setting.”

Die zoektocht naar bandleden resulteerde in een vijfkoppige groep. Jelle en Renaud bespelen respectievelijk drum en bas. Maxime en Mauro zijn te vinden aan de toetsen en gitaar. “Op twee jaar tijd zijn we één keer van gitarist gewisseld. We hebben in het begin dan ook hard gezocht naar de juiste mensen. Na wel wat experimenteren zijn we tot deze bezetting gekomen. Of dat de best mogelijke combinatie is, weten we uiteraard niet. Maar toen we samen begonnen te spelen, werkte het. Iedereen had plezier en iedereen heeft dat nog steeds, dus dat zit wel goed”, aldus Vito.

Het prille begin

Naar eigen zeggen hadden ze zonder Westtalent nooit bestaan. “Dat gevoel van geselecteerd te zijn zorgde voor een heel sterke drive”, aldus Maxime. “Het is ook allemaal heel snel gegaan. De dag voor de voorrondes hadden we ons eerste optreden ooit. De voorronde was dus slechts het tweede optreden”, vult Vito aan. “We hadden amper op een podium gestaan, en toch heeft Thibault Vander Donckt, de huidige manager, ons die avond gespot. Hij is er dus echt al van het prille begin bij”, besluit Maxime. Net als in die beginperiode, worden ook de nummers voornamelijk door Vito geschreven. “Ik zie dat zowat als mijn project. We spelen die nummers vervolgens samen op repetities en passen ze aan. Op die manier brengen we ze samen naar een ander level”, legt hij zelf uit. Maxime bevestigt: “We hebben allemaal een uitgesproken muzikantenkarakter. Dat zorgt ervoor dat iedereen zijn deel toevoegt en het eindresultaat altijd wel door de hele groep gevormd is.”

“Ik ben dus zeker niet de baas. Alhoewel, soms ook weer wel. Als ik niet akkoord ben, zal iets niet gebeuren, maar er is wel input van iedereen”, aldus Vito. Behalve dat het een groepsgebeuren is, valt er weinig structuur te bespeuren in dat schrijfproces. Aan het conservatorium leerden ze het omgekeerde: muziek heel analytisch benaderen. Maar dat blijkt voor hen beiden niet te werken. “Soms heb ik gewoon lang niets gemaakt en dan begin ik zowat te flippen. Dan ga ik muziek maken uit een soort nood of drang om dat te doen. Ik schrijf dus zeker geen nummers op regelmatige basis. Ik denk er best niet te diep over na, dat werkt niet voor mij”, vat Vito samen.

"De start is vaak een verwrongen liefdesgevoel. Als ik daar dan een nummer over schrijf of erover kan zingen, heeft dat een soort therapeutische werking" - Vito

Het genre van die nummers omschrijven ze zelf als ‘Belgicana’, de Belgische variant van Americana. “Dat genre komt van Amerikaanse bands die heel country-geïnspireerd zijn. Onze drummer zei dat dat ons genre was. Maar ik was niet akkoord, dus hebben we het Belgicana genoemd. Dat vond ik wel passen”, legt Vito uit. “Er zit in onze sound gewoon iets typisch Belgisch. dEUS, The Van Jets, bij hen hoor je dat ook heel erg dat ze Belgisch zijn. Ik zeg niet dat we vergelijkbare muziek maken, maar er is wel een bepaalde nationale touch die we allemaal hebben”, vult Maxime aan. “Je hoort dat we geen Amerikanen zijn. België heeft een traditie van veel underground, elektronische muziek. Ik denk dat onze muziek daardoor iets elektronischer is dan Americana. Dat die Belgische muziekidentiteit te beschrijven valt als het iets minder traditioneel omgaan met klanken dan Amerikaanse rockbands dat doen. Wij Belgen zijn iets ruwer. Zo voelen wij ons als band ook wel”, aldus Vito.

Cheesy

Inspiratie komt soms uit verveling, maar voornamelijk vanuit liefde. “De start is vaak een verwrongen liefdesgevoel. Als ik daar dan een nummer over schrijf of erover kan zingen, heeft dat een soort therapeutische werking. Ik kan het niet allemaal even goed benoemen, maar uiteindelijk gaat het allemaal over liefde. Zeker wat er op onze laatste ep staat. Dat is uiteindelijk waar het om draait in het leven. Als je je gelukkig of ongelukkig voelt, is dat vaak de oorzaak. Uiteraard niet enkel tegenover een lief, ook bijvoorbeeld tegenover vrienden en familie. Maar we zijn onszelf daar wel van bewust. Ondanks dat we liefdesliedjes brengen, nemen we onszelf daarin niet te serieus. We bezingen onze gevoelens, maar willen dat wel relativeren. Vandaar dat de de ep ‘Cheesy’ hebben genoemd. Die term is zowat flauw en plat. Daarmee kader ik de zware geladenheid voor mijzelf een beetje”, legt Vito uit.

De personen in zijn nummers zijn altijd bestaande mensen

Die melige teksten ontstaan vanuit ware gevoelens, al worden ze hier en daar lichtjes omgevormd of aangevuld. “Ik moet een redelijk duidelijk beeld hebben voor ik iets neer kan schrijven. Ik denk na wat ik wil vertellen, maar gaandeweg evolueert dat wel. Zo kan het zijn dat ik met een heel duidelijk beeld over iemand begin, maar ik er dan toch zaken bij verzin. Dat kunnen kleine fantasieën zijn, of grotere verzinsels. Bijvoorbeeld een verliefdheid die niet beantwoord wordt, maar in het nummer dan wel (lacht). Een soort romantisch beeld dat ik in mijn hoofd had en er nooit is uitgekomen wel kunnen vertalen via muziek”, legt Vito uit. Aangezien de personen in zijn nummers altijd bestaande mensen zijn, gebeurt het al eens dat hij die tegen het lijf loopt. Al zal hij ze daar zelf nooit over aanspreken. “Als ik er met de persoon in kwestie over zou spreken, zou de schoonheid ervan verdwijnen. Ik ga niet zomaar op iemand afstappen en zeggen 'Kijk, dat heb ik voor u geschreven'. Ik vind het veel cooler als het gewoon komt zonder dat je iets moet zeggen. En als dat niet komt, dan is het ook zo. Ieder doet er zijn ding mee.”

Nog geen stemmen

Reactie toevoegen