Pandaporno
Bij het zien van de titel hou je misschien al even je adem in en vrees je het ergste. Maar neen, geen bestialiteit in dit artikel. Wel luie panda’s met weinig seksdrive en de wanhopige poging van zoölogen om hen te doen paren. In zoos slaagt men er meestal in om de aantallen van een diersoort op te krikken, maar voor de reuzenpanda wou dat maar niet lukken. Deze dieren vertonen een problematisch tekort aan interesse in paren in een zoo-omgeving. Aangezien ze het ook al niet geweldig doen in het wild, dreigen ze uit te sterven. Het oorspronkelijke experiment werd uitgevoerd door zoölogen in Thailand. Die toonden video’s van parende panda’s aan hun eigen panda’s. Het experiment werd een overdonderend succes. In China werden er bijvoorbeeld, in de tien maanden nadat ze begonnen waren met het tonen van de films, maar liefst 31 pandajongen geboren. Deze techniek bleek dus veel effectiever dan het gebruik van viagra, of het manueel stimuleren van de dieren, wat eerder ook werd geprobeerd.
Vaginadoolhof
Dat de natuur wreed kan zijn, weten we allemaal. Waar we echter niet altijd bij stilstaan, zijn de ingenieuze oplossingen die dierenlichamen vinden tegen hun eigen gruwelijke natuur. Een prachtig voorbeeld hiervan is de eendenvagina. Dagelijks geteisterd door de ongevraagde avances van de mannelijke eend, evolueerden de vrouwelijke geslachtsdelen van het dier tot een heus doolhof. Niet alleen heeft de eendenvagina kronkels die nu net zo handig de tegenovergestelde richting uit gaan van de geslachtsdelen van de mannelijke eend, maar zij heeft ook doodlopende eindes. Die voorkomen een bevruchting door een ongewenste partner. Zo kregen we doorheen de jaren van de eendenevolutie een soort strijd der seksen. Hoe moeilijker het vrouwtje voortplanting maakte, hoe stekeliger en enger de eendenpenis werd. Je kan het aan je eigen fantasie overlaten waar die evolutie ons over nog een honderdtal jaar zal brengen.
Doodgesekst
De 'Stuarts breedvoetbuidelmuis': een saai klinkende naam voor een verrassend promiscue buideldiertje. De mannelijke helft van dit ras spendeert de eerste tien maanden van zijn leven met groot en sterk worden en het produceren van een gigantische voorraad zaadcellen. Als de tijd rijp is, nemen ze deel aan een twee weken durend paringsseizoen. Tijdens deze periode houden ze voortplantingssessies van wel vijf tot veertien uur lang. Dit doet de breedvoetbuidelmuis dan ook nog eens met zoveel mogelijk vrouwtjes. Tegen het einde van het paringsseizoen hebben deze beestjes zoveel stress en inspanning ervaren dat hun volledige immuunsysteem in elkaar zakt. Ze krijgen interne bloedingen en infecties en hebben zichzelf dus letterlijk doodgepaard. Durf dan als mens nog eens te zeggen dat je benen moe zijn na een halfuurtje missionaris.
Reactie toevoegen