Elke streek heeft zo zijn bijzonderheden. In Ieper gooien ze katten van de toren, in Geraardsbergen eten ze mattentaarten en Aalst is doordrenkt met marginaliteit. Wij voeren elke editie de meest prominente clichés aan een regionale club en zien hoe zij die verteren.
Praeses Thomas De Rooy, PR-praeses Julie Van Bockstaele en schachtentemmer Dietger Van Den Eynden geven ons inkijk in De Wase, de streekclub van het Waasland.
Wat zijn zoal de stereotypen die rond jullie streek hangen?
Thomas: "Het is een cliché, maar ik denk dat wij allemaal open mensen zijn. Er hangt altijd een goeie sfeer. Eén ding: ik vind dat we echt een afschuwelijk dialect hebben."
Dietger: "De platte 'a'."
Julie: "Ik denk ook nog wel dat je van de Wase kunt zeggen dat wij wat het zwijn kunnen uithangen soms. Maar dat is daarom niet negatief, hé."
Zouden jullie dan groter willen zijn?
Dietger: "Een beetje wel."
Thomas: "We willen wel uitbreiden naar een stabiele club."
Dietger: "Vooral stabiliteit, dat je zekerheid hebt van opvolging, want dat is nu …"
Thomas: "Ik denk dat geen enkele club wilt dat zijn vereniging ‘sterft’, zal ik maar zeggen. Het is daarmee dat een iets stabieler ledenaantal wel welkom zou zijn. Ik hoop ook van harte dat het blijft bestaan, want er zit zo veel liefde en inzet in al die jaren die al geweest zijn. Het zou echt zonde zijn om dat te laten vliegen. We willen allemaal over tien jaar ook mee samen dat honderdjarig bestaan vieren."
Zijn er dingen waar jullie als Waaslanders trots op zijn?
Dietger: "Ik vind het wel een mooie streek, het Waasland. Als je een beetje door de bebouwing kan kijken." (lacht)
Thomas: "Zeker en vast."
Dietger: "Ik ben ook wel fan van mijn dialect."
Zijn er clubs waar jullie niet goed mee overeen komen? Scaldis komt dan spontaan voor de geest.
Dietger: "Goh, eigenlijk ken ik die mensen niet. (lacht) Dat wordt wel gezegd, maar ja ..."
Julie: "Ik denk wel dat wij in principe wel overeenkomen met Scaldis. Er heerst soms wat spanning omdat de regio van Scaldis erg dicht bij de onze ligt. De verdeling is dus soms niet duidelijk, maar we hebben daar nooit een echt groot conflict over gehad."
Thomas: "Er wordt af en toe wel 'fuck Scaldis' gezegd."
Dietger: "Het gaat nu niet echt uit van gegronde haat denk ik."
Thomas: "Nee, maar ook niet van pure liefde, denk ik. Het zal wel ergens tussen de twee zijn."
Wat zijn dingen die mensen over het algemeen niet weten over het Waasland?
Thomas: "Als ze het Waasland al kennen, is dat al iets. Voor de rest heb je zo van die weetjes, zoals dat we de grootste markt van België hebben."
Dietger: "De grootste markt van Europa denk ik zelfs. Die markt is echt gigantisch. We hebben daar niets aan, maar hij is echt groot."
Jullie dopen ook. Hoe gaat dat eraan toe?
Julie: "Ik kan zeggen dat het wel altijd dezelfde traditie is die we volgen, ook altijd hetzelfde parcours dat we afleggen, met ongeveer dezelfde opdrachten. Wij houden ons uiteraard ook aan het doopdecreet, wat belangrijk is. Onlangs is de Waasse uit Leuven in het nieuws gekomen omdat ze het doopdecreet niet willen tekenen. Wij volgen het dus wel."
Dietger: "Je kan echt niet zeggen dat wij een zware doop hebben. Bij de VEK maken ze hun doop extra zwaar omdat ze te veel schachten hebben, maar die luxe hebben wij niet."
Thomas: "Het is gewoon voor de gezelligheid, en voor de idee van de doop dat we het doen. Het is niet de bedoeling om mensen te kleineren of pijn te doen."
Dietger: "Het gaat erom een groepsgevoel te creëren tussen de schachten. Als je samen wat hebt afgezien, dat helpt wel om een groepsgevoel te krijgen."
Zijn er nog dingen die jullie zelf willen toevoegen?
Dietger: "Nu ben ik geneigd om ‘fuck Scaldis’ te zeggen."
Reactie toevoegen