Lotto Zesdaagse voor Dummies

De regels

De opzet van een zesdaagse is in wezen erg eenvoudig: het team dat na zes dagen koers de meeste rondjes op de wielerpiste heeft afgelegd, wint. Zesdaagsen worden altijd verreden in teams van twee renners die elkaar op de piste afwisselen. Het draait tijdens zo'n zesdaagse echter niet alleen om het rijden van zoveel mogelijk rondjes op de wielerbaan, de teams kunnen ook punten verdienen bij de verschillende disciplines die tijdens een zesdaagse georganiseerd worden. Voor elke honderd punten die een ploeg behaalt, wordt een bonusronde toegekend. De belangrijkste subdiscipline op een zesdaagse is de ploegkoers (ook wel de madison genoemd), omdat teams tijdens deze proef  in een rechtstreeks duel met hun concurrenten een ronde voorsprong kunnen nemen. Dit kan door vooraan uit het peloton weg te rijden en achteraan weer aan te sluiten. Tijdens de koers kunnen de twee ploegmakkers elkaar naar eigen goeddunken aflossen. Een ander spectaculair nummer is de dernykoers, waarbij elke renner op de piste gegangmaakt wordt door een motorfiets die constant vlak voor de renner uit blijft rijden. Omdat de renners daardoor weinig luchtweerstand ondervinden, kan de snelheid enorm hoog opgedreven worden, vaak tot wel 80km/h en meer. Andere disciplines die tijdens elke zesdaagse op het menu staan, zijn onder andere de afvallingskoers, de scratch, en de baanronde. 

Een woelige geschiedenis

De Lotto Zesdaagse van Gent bestaat al sinds 1922, maar heeft in zijn bijna honderdjarige geschiedenis al woelige watertjes moeten doorzwemmen. Tijdens de bezetting door de nazi's werd de zesdaagse verboden wegens entartete kunst, ontaarde kunst dus, niet in overeenstemming met de esthetische waarden van het Arische ras. Zesdaagsen waren toen immers - en vandaag nog steeds - niet alleen een sportief gebeuren, maar ook decadent vertier voor het volk, dat dol was op het spectaculaire baanwielrennen. Tijdens de zesdaagse van 1962 vatte de houten wielerbaan van 't Kuipke dan weer plots vuur: een nasmeulende sigaret van een toeschouwer bleek voldoende om de volledige piste tot as te herleiden. Het duurde uiteindelijk tot 1965 voor er opnieuw een zesdaagse kon plaatsvinden. Het werd wel een comeback in stijl voor de Gentse zesdaagse: de eerste overwinning na de brand ging naar de jonge Eddy Merckx, die samen met kompaan Patrick Sercu de tegenstand aan flarden reed. Sercu zou met maar liefst elf zeges later nog de grote zegekoning van de Lotto Zesdaagse van Gent worden. Vandaag is de Gentse zesdaagse bij supporters en wielrenners een begrip geworden, waardoor het steeds kan rekenen op de komst van enkele grote namen. Zo sleepten in 2016 de Britse wielericonen Mark Cavendish en Bradley Wiggins de eindzege in de wacht.

Brood en spelen

Zoals gezegd staat de Gentse zesdaagse niet alleen garant voor sportieve hoogtepunten, ook volksvermaak staat er hoog op de agenda. Moest u nog twijfelen om een ticketje te kopen: de nodige portie entartete kunst wordt dit jaar voorzien door optredens van onder andere Laura Lynn, Gunther Neefs en Garry Hagger. Wie daar niet warm van wordt, heeft waarschijnlijk te veel rondjes gedraaid op de Gentse wielerpiste.