Allemaal woordjes

 

Een gekoesterde herinnering uit mijn prille jeugd is het voorleesmoment net voor het slapengaan. Afwisselend namen mijn ouders zo goed als elke avond de tijd om mij - en mijn twee broers de jaren daarvoor - voor te lezen uit allerhande boekjes. Wat begon bij 'Rinus rups' eindigde bij de eerste 'Harry Potter'-boeken. Een constante in dat proces was de vraag van mijn ouders of ik wel wist wat al die woorden betekenden. Na een tijdje begon ik zelf ook, wanneer ik iets niet begreep, naar de betekenis ervan te vragen. Wat ik toen als een normaal onderdeel van mijn slaapritueel beschouwde, bleek achteraf bekeken een bijzonder staaltje pedagogie van mijn ouders te zijn.

Het belang van taal kan en mag niet onderschat worden. Taal is de sleutel om deel uit te maken van onze maatschappij en noodzakelijk om eender welke soort kennis te vergaren. Het is broodnodig om een divers sociaal leven te hebben. Taal is cruciaal; daar is iedereen het over eens.

Taal is de sleutel om deel uit te maken van onze maatschappij en noodzakelijk om eender welke soort kennis te vergaren

Net dat belang vormt de reden waarom de discussie zo hoog opliep toen aangekondigd werd dat het gemeenschapsonderwijs nu ook andere talen dan het Nederlands zou toelaten op de speelplaats. Velen zien hierin een stap achteruit in het taalbeleid. Een taalbeleid dat er tot op vandaag niet afdoende in is geslaagd om de taalbarrière weg te werken, wat pijnlijk duidelijk wordt in ons hoger onderwijs. De tijd zal uitwijzen of deze maatregel al dan niet een stap in de goede richting is. Ik denk dat niemand hier een pasklaar en overtuigend antwoord op heeft, ik weet dat ik er geen heb. 

Ik heb echter wel bedenkingen bij de argumentatie die achter de beslissing schuilgaat. 'Anderstalige jonge kinderen die hun eigen moedertaal gebruiken, voelen zich beter op school', zoals wordt bevestigd door hopen onderzoeken en gezond verstand. In deze situatie is die redenering echter misplaatst. Scholen, en onderwijs in het algemeen, hebben tot doel om kinderen iets bij te brengen. En ja, daarvoor moet een kind, maar even goed u of ik, soms uit zijn comfortzone treden. Hiervan zijn talen het voorbeeld bij uitstek, want het constante gebruik ervan is de enige manier ze effectief onder te knie te krijgen. 

Laat ons zeker niet uit het oog verliezen dat het moed en doorzettingsvermogen vergt van het kind om zich uit te drukken in een taal die hij of zij niet voldoende beheerst. Zowel de school als de ouders moeten ervoor zorgen dat er geen te grote last op de schouders van het kind komt te liggen.

Geeft de school echter te weinig aanzet tot het spreken van Nederlands op de speelplaats, dan worden anderstalige leerlingen er enkel mee geconfronteerd in de klaslokalen. De input is dan onvoldoende om een taal aan te leren. Die aanzet wel geven is niet evident, en een verbod op andere talen lijkt een zeer repressieve maatregel. Een beter alternatief is er echter niet, en het is een aanvaardbare prijs als je kijkt naar het resultaat: een generatie kinderen die ondanks hun taalachtergrond toch taalvaardig in de maatschappij staan. 

0
Gemiddeld: 1 (1 stem)

Reacties

Bericht: 
graag contactgegevens?

Reactie toevoegen