Wetenschapskort

FODwatte?

Langeafstandlopers kunnen last hebben van plotse buikkrampen, met alle gevolgen van dien. De Australische Dana Lis deed onderzoek naar waarom hardlopers last kunnen hebben van een plotse - ahum - ‘ontlastingsbehoefte’. Tijdens het lopen stroomt er blijkbaar minder bloed naar de darmen, wat onze spijsvertering kan verstoren. Lis raadt het daarom af om voor het lopen FODMAPs binnen te spelen: Fermenteerbare Oligosaccarides, Disaccarides, Monosaccharides en Polyols. Die zijn terug te vinden in onder meer tarweproducten, melk, fruit en groenten. Doordat deze carbs moeilijk te verteren zijn in de eerste helft van de darmen, zullen de gasproducerende darmbacteriën ze fermenteren in de tweede helft. Voor mensen met het Prikkelbare Darm Syndroom is dit dagelijkse kost. Met als gevolg: buikloop en de queeste naar een ontlastingsspot binnen je loopparcours.

The MuStank King

Het durianfruit (Durio zibethinus) uit Zuid-Oost-Azië staat bekend om zijn weerzinwekkende geur. Die bestaat volgens experts uit een mix van rotte eieren, uien en vuile sokken. Er zijn ongeveer 30 durianvarianten waarvan de populairste onder de naam Musang King door het leven gaat. Professor Bin Tean Teh van Duke-NUS Medical School in Singapore onderzocht waar de stank van de “king of fruit” zijn oorsprong vindt. Zijn onderzoek traceerde de oorsprong van de durian terug tot ruim 65 miljoen jaar geleden. Anders dan zijn soortgenoten zoals katoen en cacao, evolueerde de durian met een overgerepresenteerd MGL-gen (methionine gamma-lyase, red.). Dit zorgt voor een extreem grote hoeveelheid zwavelverbindingen, die gekoppeld aan ethyleen een enorme walm aan stinkstoffen veroorzaken. Deze stinkstoffen trekken apen aan, die de vrucht gaan verspreiden.

Een neus voor geuren

Uit een studie van Professor Pinto aan de University van Chicago bleek dat de kans op dementie dubbel zo hoog ligt bij ouderen die een slechte reukzin hebben. Tijdens het welgekende Sniffin’ Sticks experiment moesten de 3000 proefpersonen de geuren van verschillende viltstiften herkennen: pepermunt, vis, sinaasappel, rozen en leer. 78,1% behaalde een goede score en herkende zeker vier geuren. Na vijf jaar werden alle proefpersonen opnieuw gecontacteerd. Wat bleek nu? 80% van de deelnemers die tot drie geuren had herkend, was dement geworden. De verklaring hiervoor is terug te vinden in de werking van de herstellende stamcellen, gesitueerd in de hippocampus én in het geursysteem. Werken de stamcellen goed, dan heeft de persoon zowel een goed geheugen als een goede reukzin op latere leeftijd.