Column: ik ben niet onbetaalbaar

Aaricia

Beste lezer,

Ik ga niet op stage. Nee. Ik doe het niet. Ik weiger. Ik weiger om elke euro om te moeten draaien. Om niet te weten of ik het einde van de maand wel haal. Om uitgemolken en arm terug thuis te komen. En toch roept de arbeidsmarkt me op ervaring op te doen. No matter the cost, experience is worth more.

In België wordt 83 procent van de stagiairs niet betaald, lezen we op het Europees Jeugd Forum op 12 mei 2017. Dat gaat dan voornamelijk over stages na het behalen van een diploma, het moment waarop je al enige geloofwaardigheid in je vakgebied hebt verworven. De stages worden aangeboden om net zij die vers van de universiteit komen perspectief te bieden. Want meer ervaring betekent beter werk, toch? Niets is minder waar. Je kunt een paar maand aan de slag om daarna afgedankt aan de kant te worden geschoven, armer dan toen je eraan begon. Want wie heeft het geld om even enkele maanden fulltime aan de slag te gaan? Niet de gemiddelde student die zijn (of haar) professionaliteit probeert uit te diepen. Maar als slechts 17 procent van de stages ook echt betaald wordt, is het een moeilijke opgave om te overleven in het ‘echte leven’ zonder loon.

Mogen we dit wel zomaar aanvaarden? Ik zeg neen.

In België kun je wettelijk gezien een stageverloning krijgen. Voor 21-plussers is dat 751 euro. Te vaak weten jongeren dat zelf niet en worden zij hierin niet geholpen. Enkel wanneer de stage binnen je opleiding valt en niet langer dan 60 dagen duurt, kan je geen vergoeding krijgen.

Veel studenten die op zoek zijn naar internationale ervaring tijdens of na hun studie worden als goedkope werkkrachten gebruikt. Zo gaf een jonge Tsjechische, Zuzana Vaněčková, recent een speech in het Europees Parlement waarbij ze dat probleem aanhaalde. Ook zij had de onrechtvaardigheid meegemaakt, waarbij enkel rijkere jongeren langere stages konden doen. Dat vergroot de ongelijkheid alleen maar.

"We moeten samen op onze strepen durven staan"

Een kennis van mij ging naar Genève met twee masters op zak om er een half jaar stage te lopen. Daar leefde ze in een kleine kamer, onder grote (financiële) druk waarbij ze toch alles uit de kast haalde om uiteindelijke met een aanzettende depressie terug te komen, en niet per se met meer kans op werk.

Echt waar? Echt waar. Een onbetaalde stage geeft geen grotere jobkansen. Dat toont een Amerikaanse studie aan. Slechts 37 procent van de stagiairs kreeg een jobaanbod. Dat is 2 procent meer dan bij mensen die geen stage deden. Personen met een betaalde stage hadden 63 procent kans op een job. De ervaring mag dan veel waard lijken, je moet er je eigenwaarde niet bij verliezen. Een andere vriend deed een Europese stage op eigen kracht. Soms meer dan acht uur werken per dag gaf hem niet veel mogelijkheid tot het hebben van een studentenjob. Maar wanneer je werk doet dat eigenlijk ook door een werknemer zou kunnen gebeuren, hoor je verloond te worden naar dat werk. Je bent nooit "maar een student". Een werkgever weet dat er risico’s aan vasthangen wanneer ze een student of net afgestudeerde aannemen. Dat is geen vrijgeleide om het werk dan maar gratis te laten doen. Voor wat hoort wat, ook wanneer je stage doet. We moeten samen op onze strepen durven staan.

0
Gemiddeld: 5 (2 stemmen)

Reacties

Bericht: 
Beste, Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen het soort stagelopen. Stages tijdens de opleiding zijn begeleide stages die moeilijk vergoed kunnen worden. Een student krijgt er 'opleiding' voor in ruil. Maar dat (net) afgestudeerden stagelopen en daar geen vergoeding voor krijgen is wel onrechtvaardig, daar hebben jullie een punt. mvg Ann Vanneste

Reactie toevoegen