Worden stoffen straks slimmer dan wij? Wie weet. Maar niet heus. Stoffen zijn en blijven toch maar stoffen. Ze evolueren er echter wel. Enkele voorbeelden van technologie en mode.
Deze evolutie is zo belangrijk dat zelfs de Universiteit Gent een eigen vakgroep heeft die onderzoek doet naar de integratie van technologie in uw kledij. De vakgroep heet Centre for Textile Science and Engineering, en hun onderzoek gaat van nanotechnologie tot kunstgras. Over kunstgras zullen we het hier niet hebben. Jammer voor de grasofielen onder jullie.
Nano she better do
De UGent is specifiek bezig met het electrospinnen van nanovezels. Per definitie hebben nanovezels een diameter van minder dan 500 nm, maar ze kunnen kilometers lang zijn. Zo kunnen ze de connectie vormen tussen de nano- en macrowereld. De stoffen die van deze vezels gemaakt worden, hebben verschillende toepassingen, maar zijn voornamelijk biomedisch: ze kunnen gebruikt worden voor protheses, aanmaak van weefsels, wondverbanden … Maar ze kunnen ook gebruikt worden voor het vervaardigen van beschermende kledij.
Wanneer stoffen bewerkt worden met nanotechnologie, binden de nanopartikels aan de vezels. Hierdoor kunnen verschillende chemische eigenschappen aan de stof gegeven worden. Zo kunnen bacteriën gedood worden, kan vocht worden afgestoten en slechte geurtjes vermeden worden. Dat laatste zou u misschien ook kunnen gebruiken, lezer. Ik ruik je lijfgeur doorheen de dimensies van tijd en ruimte. Einstein zou trots op je zijn, maar mijn reukorgaan niet. Aan de hand van polymeertechnologie - zie verder - kan een laag van deze kleine polymeerhaartjes gevormd worden, waardoor de werkelijke stof niet aangetast wordt. Zo worden deze stoffen superhydrofoob. Denk maar aan die infomercial van NeverWet. Want ja, ik kijk nog infomercials. Ik heb niet veel te doen om 4u ‘s nachts. Of mijn research voor dit artikel bereikt ongekende hoogtes.
Stoffen Sapiens
Wat is slim of intelligent textiel? UGent legt het in een zeer 'Black Mirror'-achtig filmpje uit. (“Uw huis controleert uw energieverbruik, uw koelkast vertelt je welk eten je nodig hebt, waarom zouden je kleren dan ook niet slim moeten worden?” That shit creepy.) Het gaat over technologie die in kledij geïntegreerd wordt. Dit kan gaan van het monitoren van je hartslag tot led-lampjes die oplichten wanneer je gebeld wordt. Voor intelligent textiel heb je enkele basiscomponenten nodig: sensoren die omgevingsparameters kunnen detecteren, een eenheid voor dataprocessing, een actuator die het signaal aan de drager kan doorgeven, een communicatiesysteem dat de informatie doorgeeft aan een stand in de buurt, een energieprovider en verbindingen tussen al deze componenten. Een hele boterham om te verwerken in je favoriete roze crop top met de quote: “Pass the tissues, we’ve all got issues” (verkrijgbaar in H&M #nospon).
Streverstofjes
Hoge prestatiematerialen zijn mysterieuze vezels die al gekend zijn in de elektronicawereld en kunnen op verschillende manieren geoptimaliseerd worden. Hiermee kan dezelfde stof dus naargelang haar functie worden aangepast. Ze zijn erg stabiel bij temperatuurs- en chemische veranderingen. Zoals hun naam al insinueert, presteren deze materialen beter dan andere. Of dat denken ze toch van zichzelf. Om één of andere reden weigert onze universiteit enige praktische duidelijkheid over de materie vrij te geven. Zelfs het wereldwijde web vertelt mij niets zinnigs. Nanotechnologie en electrospinning zou de stof, die sowieso al iets doet, nog extra functies geven. Wel kunnen ze in 3D-materialen (dat ken ik!) worden omgezet. Verder is er nog iets over textielverhitting, of zo. Academisch gezwets. Et cetera. Voila.
Miss Polly Esther
Een polymeer is een grote molecule die bestaat uit kleinere molecules (monomeren), die in kettingvorm aan elkaar hangen. Ze bestaan al in de modewereld onder de vorm van het veelgebruikte textiel polyester, dat haar populariteit dankt aan haar resistentie tegen plooien en uitrekken. Wetenschappers onderzoeken echter nog steeds nieuwe mogelijkheden van de molecule. Zo kunnen bio- en gewone polymeren ook de micro-en macrostructuren van stoffen veranderen. Dat opent mogelijkheden voor het modelleren van textiel. Dus liever polymeer, dan polyminder!
Reactie toevoegen