Je klikt het pdf-bestand dicht, Wat de naai heb je net gelezen? Het blijkt een vervelend langdradig boek te zijn, een boek van een Vlaamse schrijver van middelbare leeftijd genaamd Dimitri Verhulst die onlangs afgunstig liet merken dat hij het oneens was met de toekenning van de Nobelprijs voor Literatuur aan een zekere Bob Dylan, waarschijnlijk beseffend dat hijzelf met 'Spoo Pee Doo' die prijs nooit zal kunnen wegkapen. Het boek vertelt amper een verhaal, het is eerder een soort in der haast geschreven wannabe maatschappijkritische gedachtestroom met een modale Vlaming, een karakterieel zwakke, semi-intellectuele veertigplusser, die zich al zwalpend, muilend, snuivend en pissend een weg baant door de verscheidene uitgaansbuurten in een stad die verdacht veel weg heeft van ons eigen geliefde Gent, een clichématig gemiddelde held in de wereld der literatuur met een kleine ‘l’ dus. Oh ja, na twee derden van het ‘verhaal’ gebeurt er ergens in Schiphol een aanslag, tientallen doden, bloed, slagerijtaferelen, chaos. Het is alomtegenwoordig in het nieuws, de personages beslissen om uit protest nog eens zo hard te zuipen, te lebberen, te neuken en te snuiven, voor de vrijheid, zoals het betaamt. Zo gaan we nu eenmaal om met aanslagen. Kritisch hoor van jou, Dimitri, goed gedaan, steek nog een sigaretje op, probeer ondertussen eens een taalgids ter hand te nemen die je erop kan wijzen dat zinnen niet eindigen in komma’s, maar in punten die jouw laatste boek helaas niet zal krijgen voor originaliteit. Samengevat: veel vuile praat, weinig diepgang, ondermaats leestekengebruik en - gelukkig - gratis te downloaden via Wetransfer.
Reactie toevoegen