Recensie: Judy

In een verder middelmatige film over het tragische laatste levensjaar van de mythische Judy Garland speelt Renée Zellweger zoals u haar nog nooit eerder zag.

In Rupert Goolds filmadaptatie van ‘The End of the Rainbow’, een toneelstuk van Peter Quilter, zien we Renée Zellweger schitteren als Judy Garland, tijdens een minder schitterende periode in haar leven. Wanneer Judy 47 is, wil ze niets liever dan gewoon een behoorlijke moeder zijn voor haar twee jongste kinderen. Een allesbehalve stabiele carrière heeft er echter voor gezorgd dat ze nergens nog terecht kan met haar talent om haar brood te verdienen. Enkel in Londen zijn ze nog steeds gek op haar en met pijn in het hart laat ze haar kinderen achter om daar een reeks voorstellingen gevuld met haar grootste hits aaneen te rijgen. Meestal zijn die een groot succes, maar soms neemt Judy’s ongeluk de bovenhand en valt de show in duigen. We volgen haar tijd in Londen terwijl zij op zoek gaat naar wat het gapende gat in haar hart kan vullen: een nieuwe echtgenoot, pillen of gewoon wat menselijk contact.

Meteen een waardeoordeel: de film is goed. Of eerder, de film is middelmatig, maar de acteerprestatie van Zellweger is fenomenaal en trekt veel recht. Je merkt dat de actrice elke seconde van de film bezig is met een zo authentiek mogelijke vertolking van haar personage. Wanneer ze spreekt, is elke beweging van een spier in haar gezicht een bewuste keuze. Haar lichaamshouding en manier van wandelen, alles is doordacht. Elegant is ze niet en ze zit vol vertwijfeling en vermoeidheid. Behalve wanneer ze op het podium komt, want dan ontpopt Judy als een vlinder uit haar cocon. Dat is ook wanneer Zellweger volledig onherkenbaar wordt: plots is dit geen biopic meer, maar heb je echt Judy Garland voor je op het scherm. Wanneer Judy op het podium staat, ervaar je entertainment zoals mensen in de glamoureuze schouwburgen haar in levenden lijve hebben ervaren. Het is opzwepend, het is innemend. Maar nog sterker is het diepe dal nadat ze alles van zichzelf heeft gegeven. Het is een hartverscheurend contrast en als kijker wil je niets liever dan haar al je medeleven geven terwijl ze naar de drank en pillen grijpt.

Renee Zellweger is verbluffend als Judy Garland

Helaas zijn er ook een aantal mankementen in het script. Om te beginnen met de romance tussen Judy en haar vijfde echtgenoot Mickey Deans, niet al te best vertolkt door Finn Wittrock. Uiteraard hebben hun liefdesperikelen echt plaatsgevonden, maar ze komen in de film disproportioneel naar voren. Het is alsof Tom Edge, die het script verzorgde, dacht dat een film die gaat over het leven van een vrouw niet kan slagen zonder een paar melige liefdesscènes. Niets is minder waar: elke keer Mickey te veel naar de voorgrond wordt geduwd, wordt het irritant. Judy kon best zonder een man in haar leven, deze film had dat ook gekund.

Ook het aantal flashbacks naar de jonge Judy had wat afgeslankt mogen worden. Ze hebben in de film slechts één doel, namelijk tonen dat de wereldster van kindsbeen af wordt uitgebuit voor het entertainment van anderen en nooit een rustig en normaal leven heeft gekend. Mooi en triestig, dat wel, maar het ligt er vingerdik op. Had Edge gekozen voor wat meer subtiele verwijzingen naar de afwezige kindertijd van Garland in plaats van ze in beelden te tonen, was het des te rauwer overgekomen.

Meer aandacht had daarentegen mogen gaan naar assistente Rosalyn Wilder (Jessie Buckley). Anders dan Wittrock speelt Buckley wél overtuigend. Wilder krijgt een inkijk in het gebroken hart van Judy Garland, maar kan als assistente de afstand met haar baas nooit overbruggen. Een heel interessante dynamiek waar emotioneel nog veel inzat en die beter uitgespeeld kon worden. Tja, twee vrouwen in een complexe vriendschapsrelatie, dat zal wel nooit aanslaan zeker?

Het middelmatige script is een gemiste kans, want het eenzame en droevige leven van Judy Garland had diepgaander en met meer kleur verteld kunnen worden. Gelukkig is er Renée Zellweger, die je met haar Oscarwaardige prestatie niet onberoerd in de cinemazaal achterlaat.

0
Gemiddeld: 5 (1 stem)

Reactie toevoegen